2 gün önce karşılaştığım çocuktur. pekte sevimliydi böyle toparlak ton ton bir veletti ömrü uzun olsun. ''gel abi böyle otur dedi'' çok şaşırdım tabi. ''yok lan ne oturması'' diye azarlar gibi oldum elimde olmadan. sonra gülen gözler ile izledim güzel yürekli örf, gelenek bilen küçük türk çocuğunu.
"aferin evladım" diyip alnından öpülmesi gereken velettir. amca ya da teyze ne derse desin ben o an durumdan aldığım marjinal faydaya bakarım gerisi beni ilgilendirmez.
