şuan maalesef yaşadığım durum. hayko cepkin fırtınam şarkısı gibi dolanıyorum ortalıkta. soğumak değilde, hevesim kalmadı resmen yaşamaya. ot gibi hissediyorum kendimi, nedensiz ve manasız.
Çok fazla direndiğim durum . Bu yaşta hayattan kopmamak , soğumamak için o kadar küçük şeylere tutunmaya çalışıyorum ki ara sıra kendimi bir aptal gibi hissediyorum. Diğer zamanlarda ise aptal gibi hissetmemek için çabalıyorum bunu da kafamı ufak tefek şeylere mutlu olmakla yorarak hallettiğimi düşünüyorum. Tam olarak yaşam döngüm bundan ibaret .
