45'lik şarkıların moda olduğu bir dönemde çocukkuğunu yaşayan insanların içinde bulunduğumuz yıllarda müzeyyen senar, zeki müren gibi sanatçıları dinliyor olmalarının bizlerin (şimdinin gençleri) ajdar, ismail yk, yalın, gülşen, pitbull, rihanna, justin bieber vb. şarkıcıların müzikleri ile büyüdüğümüz bir nesilin 30 yıl sonra eski günleri hatırlatması, "nerde o eski günler?" cümlesini yakıştıracağımız şarkılar olacağını düşündüğümüzde dinlenmesi beklenen şarkılardır.
hayat şartlarıyla doğru orantılı olan bir durumdur. bizden önceki dönemdeki arabeskler, sanat müzikleri, zeki mürenler, orhanlar, müslümler, samime sanay, müzeyyen senarların söyledikleri şarkılara bakıldığında hareketli parçaların bile bir dinginlik bir rahatlık ve sakinlikte olduğu görülür. bizim çocukluğumuzda (yani benim) sezen aksı ve sonrasında yeni yeni çıkmaya başlayan sertab erenerler, tarkanlar, yaparım bilirsinli kenan doğulular, çılgınımla başlayan burak kutlar sayesinde dinlediğimiz şarkılar da biz hareket ve hız kazandı. çünkü eskinin dinginliği kalmadı hayatlarımızda. şimdilerde ise gençler ceza, hayko, sagopa vs dinlemekte, ne dediklerini anlamak ise çok güç, çünkü hayat değişti, insanlar hep bir koşuşturma içinde... her şeyimizi teknolojik aletler yapıyor ama biz yine zaman bulamıyoruz çoğu şeye. sürekli acelemiz var ve zamanımız yok... durum şimdi böyleyken 30 yıl sonrasındaki şarkıların günümüz şarkılarından çok daha hızlı, hareketli ve anlaşılmaz olacağını düşünmekteyim.
gibi sanatçıları dinlememelerini umduğum 30 yıl sonraki nesil. düşünsene yamyam style, naptin gari lo gibi şarkılar 30 yıl sonra ki neslin popüler şarkısı olmasından korkuyorum açıkçası. ha bir de asi styla, arsız bela gibi isyankar arabesk rapçiler var ki o daha da kötü. virüs gibi gün geçtikçe ortama yayılıyorlar, durduramıyoruz efendim, devlet müzik piyasasına el atmalı bir an önce, yoksa 30 yıl sonraki neslimizin dinleyeceği şarkılar pek iç açıcı şeyler olmayacaktır.
