kadın cinayetlerinin bizim ülkedeki sebebi, kadınların ikinci planda görülmesidir. Şöyle bir söz vardır ülkemizde: Erkeği değil mi sever de döver de. Orhan Kemal'in kitaplarında da ''küçük tanrısı'' olarak geçer kadının erkeği. Şöyle bir sözde var: ''Erkek yaparsa elinin kınası, kadın yaparsa yüzünün karası''. Bunlar aslında kadına bakışı gösteriyor. Kendi çevremize de bakabiliriz bunu anlayabilmek için, örneğin en yakına bakalım; babamızın annemize ve annemizin babamıza bakışı, sevgililerden erkeğin kadına, kadının erkeğe bakışı, kız kardeşimize bakışımız vb. Bunların hepsinde erkeğin bir iktidarı vardır ve işin ilginç tarafı kadının da bunu içselleştirmiş ve değiştirmek istememesidir. Bunun çözümü de sanırım kadının hayatta yer almasıdır. iş sahibi olmasıdır, dolayısıyla ekonomik özgürlüğüne de kavuşacaktır ve bunun getirisi de kadının özgürlüğüne doğru gider.
çocuk cinayetleri ve hayvanlara yapılan zulümler ile birlikte, son yıllarda içimizi acıtan gerçekler.
bakanların adı üstünde!..
selma aliye kavaf'ın "homoseksüeller hastadır" demesi, adalet bakanı sadullah ergin'in evren ile ilgili açıklaması, dışişleri bakanı ahmet davutoğlu'nun israil'le barışma planları, milli eğitim bakanı, turizm bakanı, baş müzakereci... hangi birini saysam bilemedim. o, bu derken başımız döndü. bu ülkenin en büyük sorunlarından biri; kimsenin işini doğru düzgün yapmayışı. en tepedekinden en alttakine değişmeyen bir gerçek bu.
eğer cinayet ya da benzeri durumlar basına yansıyor ise ne ala; çözüme ulaşma ihtimali çok çok artıyor. yok eğer bir tanıdık yok ise, basına yansımamışsa vay halinize. yüzünüze bakan olmaz. ölen öldüğüyle kalır!
hukukun düzgün çalışmamasından dolayıda cinayeti yapan insan cezasını almadığından dolayı bir daha yapabilirim ne olsa beni bulamazlar diye düşünüp yapıyor bunu .
