çünkü "çok dalma felsefeye, sonra kafayı yersin, bak niçe de delirerek ölmüş!" mantığı ile, dininin kurallarına harfiyen uyarak ve düşünmeden gamsız bir yaşam sürebilirler. ne mutlu huzuru yakalayanlara... bir de sorgulamadan edemeyenler var. onlar lanetli seçilmişlerdir. farkındalık için kudururlar. korkunç gerçeklerle karşılaşacak olsalar bile ateşe atlarlar. ben de niçe* olmayı yeğleyenlerdenim doğrusu.
edit: elin israil'lisi dünyanın en dindar insanlarından. hatta yobaz denecek kadar aşırı.
edit2: din kitlelerin afyonudur, lakin marx amca'nın devrinde afyon güzel bir ilaçtı aynı zamanda.
böyle insanlarda ne gam vardır ne kasavet. başlarına gelen her şeyin yaratıcı tarafından gönderildiğine inanırlar, dua eder onun dışında pek sklemezler. nasıl olsa yaratıcı isterse onları refaha kavuşturur.
ibadetlerini yerine getiren, gönlü huzur dolu, dünya hayatından çok ahiret hayatını düşünen ve allah a gerçek anlamda kulluk eden insanın çok mutlu olduğu gerçeğidir. arkadaşlar sizin de dikkatinizi çekmiştir, dindar insanların yüzünde hep bir tebessüm vardır. çünkü hak yolundan ayrılmayan insanların kalpleri huzur doludur. fakat gayri ahlaki işlere yönelen, zina eden insanların mutlu olmadıklarının, olamadıklarını, onlarda hep bir şeylerin eksik olduğunu görürüz.
