1930 lu yıllarda ülkede niye demokrasi yoktu diye yırtım yırtım yırtınan ama bugün ülkede cikan en ufak bir farklı sesi, muhalif düşünceyi, ssöyleyen ister çocuk, ister liseli, ister üniversiteli, ister gazeteci, ister profesör, ister sendikacı olsun, anında sabaha karşı operasyonlariyla kodese tıkan ve bir kere kodese koyduktan sonra da unutan kişilerin profilinden çok daha demokrat, vicdanlı ve insan olan profildir.
nedense genelde tek kaşlı kekolar veya şeriatçiler tarafından belirlenen profil oluyor bunlar. ana dertleri laikliği veya milli herhangi bir konuyu savunanları tek bir etiket altında nitelendirmek. yiyor mu peki? bence yemiyor. bu aklı kaşında kekolara sorasanız yaptıklarından büyük haz duyuyorlardır.
bu arada; kemalist değilim. bu tipte zeka kırıntısı taşımayan aptal muhabbetlerine eleştiriyi sadece kemalistler yapacak diye bir durum yoktur herhalde? yoksa var mı? bunu da aklı kaşında kekolara sormak gerek...
