insanın gençliği göz açıp kapayıncaya kadardır. ne olup bittiği pek anlaşılamadan geçip gider. insan ihtiyarlayınca şöyle düşünür, yapılacak pek çok şeyin varolduğunu fark eder. ancak iş işten de geçmiştir. çünkü bunları yapacak ne gücü ne de zamanı vardır. işte o an, gençliğin ve gençlik günlerinin ne denli kıymetli olduğunu anlar.
insan gençliğinde yaptığı şeylerin çoğunu yaşlandığında yapamazdır ve gençliğin ne denli değerli olduğunu o zaman anlardır. (bkz: Yaşlanınca kurulacak cümleler)
