abdurrahim karakoçun gençliğe nasihatlerde bulunduğu şiiri. kimisinin okumayacağı, dalga geçeceği, kapalı gözlerle mühürlü yüreklilerin gönül telini titretemeyecek cinsten.
yiğidim, aslanım, ha gayret eyle
gaflet üstümüzde kalmasın böyle
imanla yatıp kalk, ihlâsla söyle
kutlu mesaj verilmeyi bekliyor
ölü dünya dirilmeyi bekliyor.
maveradan aşk iksiri sağ gayrı
ellerinde şekillensin çağ gayrı
rahmet olup yüreklere yağ gayrı
çekirdekler yarılmayı bekliyor
ölü dünya dirilmeyi bekliyor.
her yerde insanlar izana hasret
şehirler, semalar ezana hasret
kâinat ilâhî düzene hasret
saf kozalar örülmeyi bekliyor
ölü dünya dirilmeyi bekliyor.
nedendir bu uyku, bu zillet neden?
hüzün yumağıdır mezarda deden
magripten maşrığa tek ruh, tek beden
yay misali gerilmeyi bekliyor
ölü dünya dirilmeyi bekliyor.
sendedir mayası, özü islâmın
sendedir kulağı, gözü islâmın
gülsün, yeter artık, yüzü islâmın
kelepçeler kırılmayı bekliyor
ölü dünya dirilmeyi bekliyor.
tevhit aşkı gönülleri yaksın hey!
zulüm ölsün, hak ayağa kalksın hey!
gürül gürül, nurdan çaylar aksın hey!
kirli sular durulmayı bekliyor
ölü dünya dirilmeyi bekliyor.
bizi bekler esir olmuş ülkeler
bizi bekler yetim kalmış ülkeler
imdat! diye haber salmış ülkeler
boş mabetler girilmeyi bekliyor
ölü dünya dirilmeyi bekliyor.
yanar bosna-hersek, karabağ, keşmir
sonra kıbrıs, lübnan sayamam bir bir
aklıma abhazya, urumçi gelir
türk birliği kurulmayı bekliyor
ölü dünya dirilmeyi bekliyor.
kolayı var be yiğidim, kolayı
kaynağında bastırmalı olayı
hazırlayın kürek, kazma, malayı
islâm harcı karılmayı bekliyor
ölü dünya dirilmeyi bekliyor.
nizam-ı Âleme içten talip ol
kızılelma neredeyse ara bul
bağlamasın seni şöhret, para, pul
hesaplar var, sorulmayı bekliyor
ölü dünya dirilmeyi bekliyor.
