şimdi werther abimizin aşık olduğu noktasında bir şüphemiz yok. Lakin kız nişanlı. Uzaktan platonik takılsa aşkın kafasını güzel yaşadığını söyleyebilirdim. Fakat abimiz tam takıntılı. Buna rağmen kıza karşı nişanlısını kötülemiyor. Yani werther abimiz "meriç" değil. Biz de olsa kesin bir meriçlik yapardı.
hayatımda okuduğum en etkileyici kitaplardan biri.
aynı şekil kalbimde aşk acısının zerresi bile yokken okudum fakat o acıyı yaşadım. almanya'ya birçok genç insanın intiharına neden olduğu için de üzüldüm. hala bu kitabın etkisindeyim desem yeridir.
Lotte ye sahip oldugu icin kiskandigim ve ana karakteri werther olan kitap. Herkese lazim degil mi bir lotte? "Ahh sevgili lotte, bu aci hucrelerimi kanatiyor" diyebilsek mesela birine, dokulmez mi icimiz?
