Vakti zamanında hip hop tarzı mi desem saçma sapan pantolonlar adlandiramadığım boynuz gibi gözüken saç tipleri daha bissuru şey de bizim gençliğimizde vardı. Acaba bize hangi gözle bakıyorlardı merak ettim şimdi.
gençlik bu kaybolmuş benliğinde iki kuruş para kazanacağım derdine harap olurken, bu sistem içinde kaybolmuşluğun yanında verdiği teselli sigaralarına gelen zamlar sonucu kendisini okçuluk vakfında ücretsiz ok atarken buluyor. işin ciddi tarafı, gençlik su aksa bu saatten sonra bir yere gidemez gibi duruyor. tükendik.
"zaman bendedir ve mekân bana emanettir! " şuurunda bir gençlik.
Zifiri karanlıkta ak sütün içindeki ak kılı fark edecek kadar gözü keskin bir gençlik.
geçen kulak misafiri oldum .kızın biri türkiyede yaşamak istemiyomuş. gerekçesi de insana en az değer verilen ülke burasıymış. bak sen . kız kafada bitirmiş olayı inanmayarak söylediğini sesinin tedirginliğinden anladım. o da diyo acaba . gitmicekte. öyle bi imkanı olsada gidemez. neden çünkü ezberlediği bi yalanı tekrarlıyo. kendi sözleri değil bu medyadan duyduğunun aynısı. nerden mi biliyorum çünkü o sözleri ben de duydum tv den. başta şunu düşünmüştüm "gitsinde siksinler bu kızı dünya kaç bucakmış anlasın " ama yazıyı yazarken bunu yazmanın bi manası olmadığı aklıma geldi. şimdilerde gençlerle konuşuyoruzda hepsi daha toy, kulaktan dolma ayağı yere basmayan cümleler savurmayı seviyolar. çok boş bi nesilmi geliyo ne. ama her nesil böyle düşünmüyomu zaten bizde onlardan biriyiz belki.
