yapılması en zor şey. gemileri bir yaktınız mı her şey bitmiştir. arkanıza baktığınız da sadece hüzün vardır. geri dönüş yoktur, zaten dönerseniz her şeyinizi kaybedersiniz bir daha asla birey olamazsınız. o yüzden yakmadan önce çok düşünülmelidir. ****.
tersi daha büyük bir yangındır, yani limanları yakmak.
siz limanın kıyısında dolanıp durmaktasınızdır. bir gün bir rüzgar gelir. ne güzelmiş deyip takılırsınız peşine. bir müddet gittikten sonra bakarsınız liman kaybolmuş, o rüzgardan başka birşeyiniz kalmamiştır. sarıldıkça sarılırsınız. bazen fırtına lur bazen durur. nerde olduğunu bilemezsiniz.... limanlar yanmıştır. artık hiçbir zaman başka hiçbir limana vuslat kabil olmaz.
şimdi o rüzgar size lutfedip esmeyi, sevmeyi anlatmalıdır yanıbaşınızdan hiç ayrılmadan.
ikili ilişkilerde ne olursa olsun geri dönmemek için yapılır. kişinin kendine bile güvenmediğini gösterir. cayma ihtimaline karşı baştan önlem almaktır.
gereksiz bir eylemdir hovardalıktır düpedüz.sen kas gemi yapacam diye bi sürü odunuydu emeğiydi ondan sonra ilk ayak bastığın ıssız adada yak gemileri olmaz ööle şey.ki zaten sen yanan gemiyi seyredip şarap içerek asi ayaklarında takılırken arkada ormanın derinliklerinden senin kaseyi kesen abazan yerli güruhundan habersiz olmanda şiddetle muhtemeldir...
(bkz: mokoko)
geri dönüşü olmayan olaylar için kullanılan bir deyimdir. cesur insanların bütün riskleri üzerlerine alarak kendilerini öne atması ve kahramanlık göstermesiyle ilgili olarak söylenir.
