her dinlediğimde gözlerimi buğulandıran,pişmanlıklar,eskiler tüm bunları hatırlatan ezginin günlüğü'nün en güzel parçalarından biri.hele de "gemiler gibi dünya gemiler gibi hayat gemiler gibi yıllar geçip gidiyor" sözleri...
ne zaman dinlesem bana izmir'imi, kordon boyu'ndaki banklara oturup izledigim gemileri hatirlatir. ic geciririm, derin derin nefes almaya calisirim ama olmaz; alamam. bir yumruktur dugumlenir bogazimda.
gemiler gibi dunya...
gemiler gibi hayat...
gemiler gibi yillar...
gecip gidiyor... derim ve eklerim, "icim gidiyor".
bu sarki istanbul'a yazilmis, izmir'e soylenmistir kalbimce. ezginin gunlugu'nun en begendigim albumundedir (dargin miyiz) ayrica bu sarki.
En sevdiğim şarkılar arasındadır. insanın içini bir garip yapar. Özellikle 'gel otur yanıbaşıma anlat istanbul, sokakların dili yok mu kendince'' dizeleri içime işler adeta. istanbul'a bir kez daha aşık olurum. gözlerim dolar. mayıs ayını yad ederim.
