gökhan tepe 2014 ekim tarihli single'ının vasat gökhan tepe şarkısıdır önceki şarkılarına benzemektedir. çok ahım şahım bir tarafı yok yani yine de irrite olmadan dinlenilebilir bir şarkıdır; şurdan dinlenebilir.
gökhan tepe'nin önceki şarkılarının çoğu gibi, son kalburüstü pop çalışması. düzenleme, beste, güfte olaylarında kendisi zaten iyi, müziği de çok iyi olmuş, ama sözleri dikkatli dinlendiği zaman, aslında ritmine göre daha da acıtıcı derecede olmuş. bu arada, ''istiklal caddesi sakallıları'' modasına uymasaymış keşke gökhan abimiz klibinde. neyse, güzel şarkı!
şimdi hangi cehennemi cennet yapıyorsun?
hangi kurak topraklara güller ekiyorsun?
her kimle ve neredeysen dön ne olursun,
bıraktığın bu yerde çok özleniyorsun..! işte buralar fena aslında, hızlı ritmin kurbanı olmuş gibi gözükse de, biraz kafa patlatınca, kalpte patlıyor!
arabadayken rastgele dinlediğim,bir kaç haftadır aklımdan çıkmayan,replay ile ciddi düşündüğüm şarkı. vize haftasında özellikle çevir çevir dinledim sürekli.sözler o kadar vurucu ve anlamlı ki,bu pop şarkısında bile ağlamaklı oluyorsunuz.
sanki bunlar aylar,yıllar önceydi,
gelsen de anlatsam sana,öyleydi böyleydi.
Sol yanım söndü, yanmıyor artık
Bayıldığım aşktan şehir, zifiri karanlık
Kayboldu herkes ne isim ne de bir adres
Fakir bir hasret elimde şimdi senden emanet
Oysa serin dallarımda yeşillerin vardı
iklim hep bahardı bazen yağmur da yağardı
Tüm bunlar sanki aylar yıllarca önceydi
Gelsen de anlatsam sana, öyleydi böyleydi
Şimdi hangi cehennemi cennet yapıyorsun
Hangi kurak topraklara güller ekiyorsun
Her kimle ve nerdeysen, dön ne olursun
Bıraktığın bu yerde çok özleniyorsun
Sol yanım söndü, yanmıyor artık
Bayıldığım aşktan şehir, zifiri karanlık
Oysa serin dallarımda yeşillerin vardı
iklim hep bahardı bazen yağmur da yağardı
Tüm bunlar sanki aylar yıllarca önceydi
Gelsen de anlatsam sana, öyleydi böyleydi
Şimdi hangi cehennemi cennet yapıyorsun
Hangi kurak topraklara güller ekiyorsun
Her kimle ve nerdeysen, dön ne olursun
Bıraktığın bu yerde çok özleniyorsun.
Gecenin soğuk ayazı altında yıldızların muhabbetini dinleyen ve özlemin çaresizliğini haykıran bir insanın isteğidir. "O yumuşacık teninin kokusunda boğulduğum geldi aklıma..." diye başlar. "Gözlerimin önünde duran kalbini verdiğin hiç mi hiç çıkmıyor ki zaten, kendi kalbini verip benim kalbimi aldığın... Saatlerce tuttuğum ellerin avuçlarımın içinde papatya dalı gibi narince kıpraşmadan dururken, öptüğüm al yanakların da geçiverdi yavaş yavaş gözlerimin önünden bir bakış atarak. Gelsen de anlatsam; öpmediğin yanaklarımın nasıl kuru bir toprağa döndüğünü, gözlerinin esrarını tatmaya çalışırken nasıl dudaklarımızın bir araya geldiğini soruyordun hep. Bir gelsen saçlarını okşayıp, avuç içlerine kondurduğum öpücükleri anlatsam..." diye devam eder. Ve yıldızların muhabbeti dinlenmeye devam edilir.
şimdi hangi cehennemi cennet yapıyorsun
hangi kurak topraklara güller ekiyorsun
her kimle ve nerdeysen, dön ne olursun
bıraktığın bu yerde çok özleniyorsun.
