gittiğin gün kabullendim aslında dönmeyeceğini. biliyordum biz sona gelmiştik ve bu sondan yeni bir başlangıç doğuramazdık. bense kararlıydım. seni sevecektim. olsan da sevecektim olmasan da. sen olmayışı seçtin ben de elimdeki sensizlikle sevmeye başladım seni. bir insanın yokluğu da sevilirmiymiş. seviliyormuş işte. hem de varken olduğundan daha fazla.hani der ya insan çok sevsen de belli etme, anlarsa hükmü kalmaz diye. şimdi doya doya seviyorum seni. gider mi korkum yok nasılsa. hala bekliyorum da aslında. döner mi bir gün umuduyla değil de ne biliyim galiba senden başka kimseyi beklemeyi istemediğimden.en güzel sen beklenirsin sanki intikamını alırmış gibi hep 5 dakika geç kalışlarımın...
