uzun zaman oldu gorusmeyeli
ta dun geceye kadar.
herzaman hatırladigim gibiydiniz
uzerinizde herzaman giydiginiz elbiseniz
ve kafaniza taktiginiz sapkanizla.
ne tuhaf hicbir sey olmamis gibi
hikayemizin basladigi
o gece klubunde
tekrar bulustuk.
fakat siz gene ayni guzelliginizi ve genclinizi
muhafaza ediyordunuz ilk tanistigimiz gun gibi.
bense biraz daha ihtiyarlamis
ve saclarim beyazlamisti hanimefendi.
evet uzun zaman oldu tanisali.
siz unuttunuz belki,
ama ben hic unutmadim o gunu.
5 ekim 1899'du tarih.
nerden nereye dimi hanimefendi.
evet aramizda birseyler vardi ama
siz nedensizce bunu bir kenara attiniz
herseyi.
beni biraktiniz ve gittiniz
o koyun tuccarina.
evet cirkin bir adamim
ve bu caga gore garip kacabilirim.
ama hanimefendi
sizin haklıgınızı kabul ediyorum.
belki bu mektub size ulasmayacak
cunku ben hala yasayip yasamadiginizdan bile
emin degilim.
ama dun gece ne hakla ruyama
girdiniz?
beni nedensiz ve budalaca
ve olmayacak duslere umutlari;
umdurdunuz?
bunda bu hakkı kendinizde
nasil gordunuz?
benki sizi unutmak
icin bu kadar ugrasmisken,
ve yaralarim daha yeni kabuk baglamisken,
siz ne hakla onlari destiniz?
soruyorum size.
ama cevap veremezsiniz.
cunku sesiniz yok
bedeniniz yok.
ama lutfen atik gelmeyin gecelerime.
ecelimisiniz,
ölümümsünüz?
ne istiyorsunuz benden?
siz o koyun tuccari ile
mesut yasarken benden
ne istiyorsunuz?
evet vakti zamaninda
size evreni ayaklariniza serebilcegimi söylemistim.
ama kudretimi kaybettim.
sizi unutmak icin harcadigim caba,
onu tuketti.
lutfen sizi yalvariyorum.
gunduzlerim sizi tahayyul etmekle
geciyor.
nasil olurdu hayatimz beraber olsaydik diye,
nasil mutlu olurduk diye.
nasil beraber yaslanirdik diye.
bir kadehi beraber paylasmanin ebedi saadetini erisebilirdik,
diye
ama olmayacak olamayacak hayallerdi
bunlar
ve bari gecelerimden uzak durun
cunku ben sizi ne yazik ki
unuttum.
allah kahretsin....
ayna grubunun anlatmaliymis meger sarkisinin can alici sozu
Dün gece seni gördüm yine,bembeyaz bir yağmur içinde
Bir rüya değil sanki, gülüyordun gözlerime
Her damla bir keder gözlerimde yaş oldun
Yetti bundan fazlası ölüm gelme artık gecelerime
O günlerden bir rüzgar eser ümitlerin seni terkeder
Senden o bakışları gizler kapkaranlık bir keder
Hayatta paylaşmaya değer bildiğin bir sır varsa eğer
Haykırıp dağlara taşlara anlatmalıymış meğer
Artık çıkmıyorum istiklale
Sabah Fatma hanım uyandırıyor
Helva,ekmek,çay bana onlar bakıyor
Odanın hali perişan ben perişan kimse yok işime karışan
Ara sıra balkona çıkıyorum
Fesleğenler kuruduğunda ocaktı ban baharı bekliyorum
Ne olduğunu bilmediğim bir umudum var hala
Gözüm şişelere takılıyor becerebilseydim ne ala
Bu günlerde böyleyim ben yas denen şiirdeyim
Bir köşede gülüşün var sırtımda kanlı bıçağın
Hiç bir zaman duymayacağın duysan da anlamayacağın
Bir çığlıkta
Sana birikiyorum
