Sözlükte yıllardır böyle bir başlığın açılmaması çok garip.
Halbuki ülkemizin giderek büyüyen en temel sorunlarından birisidir gelir dağılımı adaletsizliği.
Bir tarafta ev kirası ödeyip, asgari ücretle çalışıp çocuk okutan insanlar vardır. Bunların pekçoğu aldıkları parayla yalnızca hayatta kalabilirler. Yaşayamazlar. Çocukları bile hayata binbir zorluk içerisinde başlarlar. Yeri gelir, okula aç gidenleri vardır. Gırtlağa kadar borca batarlar çünkü mecburi giderleri gelirlerinden fazladır.
Diğer yanda bir insanın, bir ailenin tüketebileceğinden çok mal varlığı olan ve bu yüzden bolluk içerisinde yaşayanlar vardır. Birçoğunun aylık geliri onlarca ailenin aylık gelirinin toplamından fazladır. Refah ve lüks içerisinde yaşarlar. Kendileri yatar, sermayeleri çalışır. Paraları parayı kazandırır, çoğaltır ve katlar.
Asıl mesele bu iki ailenin çocuklarının aynı sokaklarda yürümeleriyle kendini ortaya koyar.
Birinin çocuğu yırtık, eski elbisesiyle, karnı aç şekilde sokaktan yürür geçer.
Diğerininki son model aracıyla, karnı tok, göğsü kabarık halde sokaktan kayar gider.
Son yıllarda aradaki bu fark kat be kat artıp açılmıştır. Gelişmiş kapitalizm insanlara birbirinden çok farklı hayat standartları sunmaktadır.
Kimi hayatı yalnızca izler, Kimi sonuna kadar yaşar.
