bu hayvan yüzünden de kuduz aşısı olmuştum. pencereden kafayı sarkıtıp mesaj atıyodum. çatıdan bi cisim elime saldırdı, löp löp ısırdı. zayıf, uzunca, siyah bi hayvandı. robot resim buna uyuyodu.
ayna grubunun eski ama hala aynı tadı koruyan hüzünlü şarkısı. şarkının ardından gelen bir şiir vardır ki; sürüm sürüm süründürür. yanılmıyorsam sözler erhan güleryüz'e aittir. şarkı ve şiirin sözleri şöyledir:
Varoşların sevdaları gerçek olur çıkarsız
Bende seni öyle sevdim gözüm gibi yalansız
iş ararken kahvelerde inanan gözlerin vardı
Aş pişmeyen ocaklarda aç doyuran umut vardı
Yağmur çamur varoşlarda sımsıcak yürekler vardı
Yalın ayak çocuklarda tertemiz gelecek vardı
Söyle birbirimizi nasıl sevdik
Saçları sırma gelincik
Gözleri sürme gelincik
Suçumuz neydi bizim
Sevdik birbirimizi deli sevdik
Saçları sırma gelincik
Gözleri sürme gelincik
Suçumuz neydi bizim
Varoşların sevdaları gerçek olur çıkarsız
Bende seni öyle sevdim gözüm gibi yalansız
Gözlerinde bir ümitti yanıyordu güneş gibi
Yoksulluğun pençesinde arıyordu gözlerini
Yağmur çamur varoşlarda sımsıcak yürekler vardı
O dalgalı saçlarında gül kokan rüzgar vardı
Şimdi sarılıp o geçmişe ağla
Ağlar açılmaz yüreğim
Gözleri sürme gelincik
Suçumuz neydi bizim
Sevdik birbirimizi deli sevdik
Saçları sırma gelincik
Gözleri sürme gelincik
Suçumuz neydi bizim
Şiir
Sen yüreğimin çayırlarında
Her mevsim umudu müjdeledin bana
Sen benim ellerinden tutabildiğim
Yanağını okşaya bildiğim
Sarılıp ağlayabildiğim
Dostum, sırdaşım, biricik sevdam
Ayrılık unutanlara mahsus
Ben seni unutamadımki
Ben senden ayrılamadımki
Yıllar neleri götürdü özümden
Neleri unuttu yüreğim
Selemi kapıldan yoksa istanbul yamacında
Söyle suçumuz neydi bizim.
Yumuşacık, kan kırmızı, narin bitki. Rüzgarda usulca salınırken türlü yeşilin içinde güzelliğiyle göz alır. Bir de saçları sırma olanı var bunun. O da bu entrynin konusu aslında ama değilmiş gibi görünüyor. Hüznü bulaştırmak istemediğim için değinmiyorum şimdi ona. Dokunmaya kıyamadığım bahar güzeli gelincik olsun entryinin yıldızı sadece. bu seferlik.
Dün gece odamın penceresinde göz göze geldiğim hayvan.
Gece ders çalışıyordum, ev sessizdi. Birden demirlerden gelen sesleri duydum. ışık açık, hırsız anlamıyor mu uyumadığımı diye düşündüm hatta. Sonra sesler devam edince odama gittim. Işığı açmadan odaya şöyle bir bakınca sokak lambasının stora vurduğu ışıkta bir hayvan gölgesi göründü. Hayvan hızlıca mermerin üstünde koştu. Gölgeyi görünce ışığı açtım, storu kaldırıp bakayım dedim. Bir baktım, yüzü fareye benzeyen, kedi boyutlarındaki bir hayvan bana bakıyor. Sonra hızlıca kaçtı gitti. Ne yalan söyleyeyim, sağlam korkuttu.
