Kazım koyuncu ile şevval sam bu türküde düet yapmışlardır. Dinlemesi kadar söylemesi de zevkli bu türkünün. 2006 öğretmenler gününde galatasaray lisesinde düetini yapmıştık. Pek bir hoşuma gitmişti.
ağlatmıyor sadece gelevera deresi. kendisi de ağlıyor. gürül gürül değil ama içten içe, sessizce...
hani mağrur bir edayla durursunuz, başınız dik ve sessiz, sitemkar gözyaşları akar ya istemsiz
işte öyle bir insan kimliğine bürünmüşçesine ağlıyor.
siz de dinlerken bir yakınınızın ağlayışını dinlediğinizde nasıl kalakalıyorsanız
öyle kalıyorsunuz işte
işte öyle.
ellerinle yazdığın her bir dizesi, süzülen gözyaşlarının yüzde açtığı oyuk yollar gibi yer yapmışken defter sayfama
çizgi çekemiyorum üstlerine, kıyamıyorum.
eşlik ediyorum sadece onlara:
koyverdin gittin beni, allah'ından bulasın.
kimse almasın seni, yine bana kalasın.
sevdiğim senin aşkın ciğerlerimi dağlar.
hiç mi düşünmedin sen, sevdiğin böyle ağlar.
dinlemeye korktuğum onca aydan sonra ilk defa cesaret edip dinleyebildiğim, değerinden ve etkisinden hiçbirşey kaybetmediğini gördüğüm türküdür. ne söylense azdır...
dayanamadıgım şarkı.. en güzelide sevval sam ın sesinin müthiş uyumu..
koyverdun gittun beni oy.. koyverdun gittun beni..
allahundan bulasun oy.. allahından bulasun..!
kimse almasun seni.. kimse almasun seni
yine bana kalasun!
kimse almasun seni oy.. kimse almasun seni.
yine bana kalasun!
sevduğum senin aşkın.. ciğerlerumi dağlar.
hiç mi düşünmedun sen? hiç mi düşünmedun sen oy?
sevduğum boyle ağlar !
sevduğum boyle ağlar !
-otur agla işte bu şarkıda,bütün ne varsa boşalt gitsin. öyle bir şey.
kendini bunalıma kaptırmayan serenitytheone kızını bile dertlere sevketmiş şarkıdır.
geceler günleri, günler geceeri kovalıyor. sessiz ve sakin kalbim sızlıyor. ne yapacağını bilemiyor bazen. söylenmiş sözlere güveniyor, hak veriyor söyleyene.
ama böyle sevdalı parçalar çalınca, bir olmak istiyor kalbim. kendimi yalnız hissetmem bir yana; kendimi uzundur korunmasız ve yapayalnız hissediyorum.
sevilmenin ihtiyaç olduğunu bilir de benim kalbim, sevilmeye bu kadar muhtaç olduğunu bilmez idi..
kazım koyuncu ve şeval sam'ın hüzünlü bir şekilde yorumladığı şarkı insanı o sevdaya götürmeye yetiyor ve arkadan gelen ince gitar ve tulum sesi büyülüyor.
her dinleyişimde kazım'ı ne kadar özlediğimi düşündüğüm, şevval sam'a bir kez daha taptığım ve " sevdiğim senin aşkın, ciğerlerimi dağlar, hiç mi düşünmedin sen, hiç mi düşünmedin sen, sevdiğin böyle ağlar" kısmında tüylerimin diken diken olduğu, ağlatan muhteşem ötesi eserdir.
