bir beş dakka bakıyım ne var ne yok usturubuyla açılan msn içeriğinin gelen kutusunda yüzlerce gereksiz yararsız posta vardır;
insan biraz göz gezdirir ya küllüm siler ya da aralarından ilginç akrostik yapıya sahip olanlarını canı isterse okur.''günün yazısı'' adı altında gelen mail de posta kutusunda 5 6 dakka takılı kalmaya sebep olmuştur:
Adam yeni kamyonuna bakmak için evinden çıktıgında, 3 yasındaki oglunun gayet mutlu bir biçimde elindeki çekiçle kamyonunun kaportasını mahvettigini gormus. Hemen oglunun yanına kosmus ve çocugun eline çekiçle vurmaya baslamıs. Biraz sakinlesince oglunu hemen hastaneye goturmus. Doktor, çocugun kırılan kemiklerini kurtarmaya çalıstıysa da elinden bir sey gelmemis ve çocugun iki elinin parmaklarını kesmek zorunda kalmıs. çocuk ameliyattan çIkIp gozlerini açtIgInda, bandajlI ellerini fark etmis ve gayet masum bir ifadeyle ;Babacıgım, kamyonuna zarar verdigim için çok uzgunum. demis ve sonra babasına şu soruyu sormus: ParmaklarIm ne zaman yeniden çIkacak? bu sözlerle neye uğradığını şaşıran baba an itibariyle eve donmus ve hayatIna son vermis...
Birisi masaya sut doktugunde ya da bir bebegin agladıgını işittiginizde bu oykuyu hatIrlayın. çok sevdiginiz birine karsı sabrınızı yitirdiginizi anladıgınızda, once biraz dusunun. Kamyonlar onarılabilir, ama kırılan kemikler ve incinen duygular hiçbir zaman onarılamaz; genellikle kisiyle performansı arasındaki farkı goremeyiz. insan hata yapar. Hepimiz hata yaparız. Fakat ofkeyle ve dusunmeden yapılan seyler, insanı sonsuza kadar rahatsız eder. Harekete geçmeden once durun ve dusunun. Sabırlı olun. Anlayış gosterin ve sevin...
kamyonlar tamir edilebilir fakat incinen duygular hiçbir zaman onarılamaz
