yaşamı daha katlanılabilir hale dönüştürüyor sanırım. ufukta duran o çizginin bronz veya altın görünümü, var olan fakat kavramakta güçlük çektiğimiz yanılsamanın iğrençliğini katlanılabilir kılabilir tedrici olarak. bilmemek bu yanılsamanın farkında olmak gibi bir şey, bilinçsizce. hangi kelebek kanat çırpmanın o yorucu bütünlüğünü kendi iç çelişkileriyle yoğurup hala yaşam denen illete katlanmak ister ki? hep umuda gebe bir şeyler. tutsaklık ve özgürlük arasındaki nüans gibi.
Gelecegi bilen birini tanimadim ya dq gelecegi bilen biri degilim bundan mutevellit qnlamsiz bir yargi olmus. Zira baslik soyle olmaliydi "gelecegi bilmemenin yararlari". Bilinemeyen sey hakkinda yararsizdir dememiz mumkun degil. Cahillik mutluluktur felsefesini savunanlar sadece sussalar kafalarini sallasalar dimi. Lakin illa konusacaklar; durduramiyoruz.
