güzel bir şeydir de. umutla bakamayıp, nostaljiyi özleyince ileriye bak ilerisi önemlidir durumu oluyor. ilerisi önemli de umut göremiyorum. hayatın pahalı olduğu, hayatın küçücük sosyal medya ekranlarına sığdırmaya çalıştığımız, samimiyetin günden güne azaldığı, ahlaksızlığın çoğaldığı bir geleceğe, ileriye bakmaya mecbur bırakılmak iyi bir şey değil. ama yine de bakmaktan başka çaremiz yok. çabalayarak.
dayım daha 51 yaşındaydı ve doğal ölüm de değil, tansiyonu düştü diye mi banyoda düştü o da bilinmiyor. gerçi doğal ölüm olsaydı da erken ölüm ve geç bile olsa üzücü. yine de bugün daha iyiyim. umarım daha da iyi olurum. her şeye rağmen umutlu olmak gerekiyor.
editlendi.
