Gözbebeğim, 1 haftadır yoksun evde. Çınar da ben de çok özledik seni. Sen gittiğinden beri çok huysuz. Sürekli, Anne babam ne zaman gelecek Anne babam bana ne getirecek? türünden sorular soruyor. Ne zaman geleceğini söylemedim sürpriz olsun diye. Ama sadece onun için değil, senin için de bir sürpriz var. 7 Eylüle geleceğini söyleyince telefonda, nasıl sevindim anlatamam.
Sen yokken evde bir değişiklik olmadı birtanem. Ben hastaneye gidiyorum, Çınar kreşe. iş çıkışı Çınarı alıp alışveriş merkezine götürdüm bir iki kez. Afacan oğlunla başa çıkmak sensiz çok zor. Ha bu arada H.annem Çınar a hırka örmüş sonbaharda giyer diye, onu yolladı. Çok yakıştı Çınar a da, hava sıcak bile olsa çıkarmak istemiyor.
Neyse aşkım fazla uzatmayayım ben. Bu ayrılık çok zor oldu bize, bir daha böyle eğitimin olursa bizi de al yanına olur mu? Umarım iyisindir, geleceğin günü dört gözle bekliyoruz. Kendine iyi bak oralarda, seni çok seviyoruz.
Not: Bu yazıyın ne zaman göreceksin bilmiyorum ama sana böyle çook mektup yazmak istiyorum. Seni çok ama çok seviyorum, iyi ki doğdun can yoldaşım. Doğum günün kutlu olsun.
öhöm öhöm... evlilik şu an sana çok uzak biliyorum sevgilum en az 30 yaşına kadar beklemem gerek ama her sabah bass gitar sesiyle uyanacaksam , kocam boğa burcu erkeğiyse ve bu burcun bütün özelliklerini taşıyorsa ben beklemeye razıyım. ahahahahahaha
senden bilmeni istediğim bir kaç şey var.
sakın mutfağa girip yemek yapmaya kalkma hiç sevmem.
ütüye dokunma ben varken.
koltuktaki yastıkların arasından çorap çıkarsa salonda yatarsın bilesin.
çorapla yatma.
dişlerini fırçalamayı unutma.
arabayı en az haftada bir kez yıkat.
saten nevresim takımlarımla ilgili abuk subuk konuşma bozuşuruz.
maç izlerken benden çay ve türevlerini isteme.
hangi takımlı olursan ol çocuklar galatasaraylı olacak.
allahın günü annenlere gitmek istemiyorum. ayrıca o ablan çok itici. sen halısahaya gidersen ben de kızlarla çıkarım. gömleğini pantolonunu düzgün giy hergün bana kıyafet ütületme. hem camları sen silsene. o gördüğümüz küpeleri alacaksın.
Yüksek sesle konuşma olur mu benimle? Fısılda yeter, duyarım ben, bağırma ne olur.. Ve lütfen benim sesimin yüksek perdeden çıkmasına da aldırma. Kalabalık evde büyüdüğüm için birbirimize bağırmadan duyuramazdık sesimizi. O yüzden küçük harflerle konuşmayı bir türlü beceremedim. O zamanlar da farkındaydım aslında, ne kadar çok bağırırsam o kadar az anlaşılıyordum, ama bu bir aile geleneğiydi. En çok babam bağırırdı anneme, ara sıra da annem babama. Öyle anlarda kendimi mutfağa kapatırdım ve seslerini duymamak için bağıra çağıra saçmalardım. (Saçmalamaya meyyalim ta o zamanlardan miras olmalı) Ama ne yaparsam yapayım duyardım. Ya ellerim çok küçüktü ya da kulaklarım çok büyük. Bir türlü tam olarak kapatamazdım. Mutfak kapısının altından sızan ses, kapatamadığım kulağımın içinden beynime girerek beni yiyip bitirirdi. Hiçbir şey anlamazdım. Neden kavga ettikleri hakkında da hiçbir fikrim yoktu. Galiba onlar da bilmiyorlardı nedenini. Onlar amaçsızca birbirlerine bağırırdı, ben de kendime. Yıllarca sürdü bu drama ve kulaklarımla ruhum arasındaki zar yavaş yavaş yırtıldı. Şimdi sen ne zaman benimle yüksek sesle konuşsan, kulağım değil ruhum titriyor sanki. Yapma olur mu? Bana bağırma, fısılda yeter, duyarım ben..
inceliklerden pek nasiplendiğim söylenemez. Yıllarca kendimle ve herkesle girdiğim kavga bedenimde kirpi oklarının oluşmasına neden oldu. Şimdi sen elini uzattıkça canını yakacaklardır. Normal.. Eğer istersen ve yeterince sabredebilirsen onları tek tek koparman mümkün. Ama iyi düşünmelisin, eğer yarıda bırakacaksan hiç başlama ne olur. Ya tamamen yol at bütün dikenleri, ya da hiç uğraşma..
Beni anlamadığın zamanlar da olacaktır. Saçmaladığım, ne yaptığımı bilmediğim.. Anlamaya çalıştıkça ve anlayamadıkça sinirleneceksin. Ama şunu unutma, öyle anlarda ben de bilmiyorumdur neyi neden anlatamadığımı. Bana yardım et, beraber anlamlandıralım beni. Kırılma, küsme, kaçma.. Senin gücün benden sevilebilecek bir adam yaratmaya yeter, unutma..
Bir insan nasıl sevilir hatırlamıyorum. Öğret bana. Tut elimden, gözlerimin içine bak, okula başlamış çocuğa alfabeyi öğretir gibi, kırk yıllık budiste namaz kılmayı öğretir gibi, sabırla öğret bana seni sevmeyi. Merhameti ve şefkati elden bırakma. Öyle bir bak ki bana, hırçınlığım gözlerinin buğusundan utanıp kendi kendini yok etsin..
içimde herkesten gizlediğim küçücük bir çocuk saklı. ister tut elinden büyüt, istersen de öldürelim beraber. Ama ne olur onu kandırmaya kalkma..
Çok hayal kırıklığı yaşadım. Belki de geçen ömrümün özetidir kocaman bir hayal kırıklığı. Böyle olsun istemezdim tabi. Her yola çıktığımda güzel şeyler hayal ettim aslında. Ama işte iyi niyet iyi bir yaşantı için yeterli olamıyor. Şimdi yine bir kavşaktayım. Ve yine saflık derecesinde iyi niyetliyim. Hayal kurmaktan korkuyorum sadece Bana yardım et, artık kırılmayacak hayalleri beraber kuralım. Doğru düzgün hayaller kurmayı öğret bana..
gelecek eşi ilgilendiren mektuptur. samimiyetle bizimle paylaşan herkese teşekkürler, ancak özeliniz sizde kalsaydı daha özel olurdu. El yazısı ve güzel bir kağıda yazmanın değerinin daha fazla olduğunu duymuştum.*
