ilerde ekmek parası kazanıp da hayatta kalmasını sağlayacak bir olumsuz! etkidir. darısı tüm gençlerin başına zira gençliğinde gelecek kaygısı taşımayan insan bunun olumlu! etkilerini ilerde her türlü saçma sapan işi yaparak fazlasıyla gözlemler.
"ders çalışsam daha iyi olur" mantığıyla sinemanın, tiyatronun, kitap okumanın ve sosyal çeverenin vakit kaybı olduğunu düşünen gençliktir lakin gençliğin bunda suçu yoktur çünkü çocukluktan beri bu onlara empoze edilmiştir. böylelikle genele bakarsak içi boş oldukça birey yetişmektedir.
daha ilkokulda dikte edilen kaygının tüm hayata dağılımıdır.
daha küçük bir çocukken aşılanır bu kaygı; sınav, test, dershaneler içinde koşturup kaygılı büyüklerinden kaygı toplarlar, orta okul, lise, üniversite... bu kaygı hiç bitmez.
bu kaygının, gençleri; genç yaşta unutkan, dikkatsiz, tedirgin bir birey haline getirilişini gözle görmek mümkündür bu aşamalardan geçtikten sonra. sonra vay bakalım yeni nesil şöyle böyle, bizim zamanımızda... konuşmaları.
acaba eskiden çocuklar ilk önce oyun oynamayı mı öğrenirdi yoksa sabahtan akşama kadar birbileriyle at gibi yarıştırılmayı mı?
yedikleri önlerinde yemedikleri arkalarında, önlerine tüm imkanlar sunuluyor,şanslılar denilen kaygılı neslimiz maalesef oyun oynamayı bile doğru dürüst öğrenemeden büyüyüp tuhaf endişeleri olan, hastalık hastası, ürkek bir gençliğe dönüşmüştür.
hem fiziksel hem ruhsal boyutta ele alınabilecek etkilerdir.
daha on yaşında sokakta koşup oynaması gerekirken sırf bir yabancı dil öğreneyim de daha iyi bir eğitim alayım diye nefes nefese bir sınava hazırlanmaktır. çünkü başka şansı yoktur.
at gibi koşturulmaktan yorulmaktır.
stresten tırnak kemirmeye başlamaktır.
kendini bulmaya çalışırken, mecburiyetten aynılaştırılmaktır test kitaplarının arasında. ve bunun da suçlusu olmaktır.
roman okurken uyarılmaktır 'bırak o kitabı da ders çalış' diye.
sonrada yazamıyor, kendini ifade edemiyor suçlamalarına maruz kalmaktır.
voleybol takımına dersler aksar diye girememektir.
bir müzik aleti çalmayı isteyip de çalamamaktır.
kompozisyon yarışmalarında desteklenmemektir.
yeteneklerinin es geçilip,
test başarısı dışında hiçbir başarının onaylanmadığı bu acayip ülkede
daralmaktır, sığamamaktır hiçbir yere.
üniversitedeki hocamın sözünü hatırlatan durum. kendisi profesör olmuş, maddi anlamda hiçbir sıkıntısı yok, akademik kariyer de en üst seviyede, evlenmediği için çoluk çoçuk ev bark derdi de yok, tüm sınıfa bakarak şöyle demişti: 'sizin yaşınızda olabilmek için tüm servetimi vermeye hazırım.'
o günden beri gelecek kaygım dışardan gelen baskıları yok etme anlamı dışında yok, hayallerine ulaşamama kaygısı ise -o düzen çarkının içinde hiçbir öznel hayale yer olmadığını bildiğimden-, yerini ulaşma sürecinden zevk almaya bırakmış durumda. su yolunu bulur, como gölü olmaktansa niagara şelalesi olmak daha güzel.
