gelecek için bazı adımları attığı halde, hiç bir plan yapmayan geleceğini düşünüp hiç bir kaygı duymayan insan modelidir.. rahattır bunlar hayatını sırtını bir kişiye dayayıp geçirebilecek kapasitede insanlardır.. asla bir şey olamazlar hep kafalarında düşünüp sıkıntı yaparlar ama hiç bir zaman uygulamaya geçemezler.. hep ama hep mutsuz olacaklardır, insanda biraz olmalı bu kaygı çünkü o zaman uğraşmaya başlar ancak..
anı yaşamayı tercih eder ve şu veciz sözü kendine rehber edinir: gelecek için kaygılanmaktan ve geçmiş için hayıflanmaktan bugünü yaşayaman insanlar hiç bir zaman yaşayamaz...
annene güven, babana güven, karına/kocana güven, kardeşine güven, arkadasına güven, bunların toplamı kendine sıfır güven.. özgüvensizlik ve sonuçta bu dünyaya ot gelip ot gitme sanatı..
ne kendine ne de başkalarına hayrı olmayan insandır.hep hayattan bekler istediği şeyleri.çabalamaz,umursamaz.laftadır her arzusu.ama bilmez ki lafla peynir gemisi yürümez.sonra bir de üstüne suçu hayata atar.şansızlığından dem vurur ağzını her açtığında.zamanla herkesi uzaklaştırır kendinden ve sonunda kaygısız ama yapayalnız ölüp gider.
