neden hayatımız boyunca birine ihtiyaç duyarız, bu soruyu hemen hemen birçok kişi kendine sorar sanırım yaradılışımızdan kaynaklanıyor, ama aşk denilen illet var yaa o gelsin bizi uslandırsın istiyoruz.
yiğitsen uslandır beni
ey yasakların
kahpeliğin
ve soygunların koruyucusu
türkü çağıran kızlarımı sustur
ve kahraman oğullarımı,
mezar kaza kaza kederli, kızgın
tohum serpe serpe hünerli,
ve sömürüle sömürüle bomboş.
ve açlığın,
ve zulmün izlerini,
derin uçurumlarında taşıyan ellerimi,
nacaklara ve tırpanlara sarılan ellerimi,
mavzerlere sarılan ellerimi;
zincirlere vur gücün yeterse.
ama adına yaşamak dersen:
re-zil-ce
çatlayan tomurcuğun,
doğan çocuğun çığlığını duymadan,
gül benizli sevgilinin;
titreyen göğüslerini öpmeden doya doya,
korka korka,
yana yana ,
her gün biraz daha derinden,
her gün biraz daha kapkara duyarak ölümü,
aç ve arkasız,
köpekleşerek,
yaşamak dersen;
bu yürek,
çat diye çatlasın ulan!
