Bu yaşa geldim içimde bir çocuk hâlâ
Sevgiler bekliyor sürekli senden.
insanın bir yanı nedense hep eksik
Ve o eksiği tamamlayayım derken,
Var olan aşınıyor azar azar zamanla.
Anamın bıraktığı yerden sarıl bana.
Anılarım kar topluyor inceden,
Bir yorgan gibi geçmişimin üstüne.
Ama yine de unutuş değil bu,
Sızlatıyor sensizliği tersine.
Senin kim olduğunu bile bilmezken.
bu şarkıyı söyleyen gruptakilerin hepsi doktor ya da tıp fakültesi öğrencisiydi. bu sebeple de grubun adı beyaz önlüktü. bu şarkı da tek bir albümde çıkmamış fatih erdemci gibi şarkıcıların bulunduğu toplu kasette çıkmıştı.
orta okul zamanlarımın efsanevi şarkısıdır. şu sıralarda hala daha büyük bir zevk ile dinlemekteyim. bu mükemmel sound'u yaratan müthiş insaların neden devamını getirmediklerininde merakı içindeyim. bu kadar harika bir şarkıyı kim beğenmez ki ? umarım yakında bir zamanda karşımıza tekrardan çıkarlar. *
