Çocukluğumun korkulu rüyası, tipik bir abi/baba cümlesi. "Sırt tepeleme/çiğneme eyleminden önce babayla bir güzel anlaşma yapılır öyle tepelenirdi. Genelde bu anlaşma para üzerine olurdu. Tabi bir de abi faktörü var onla anlaşma da yapamazsın korkudan. Zira babadan yemediğin fiskeyi abiden yemişsindir. Yaş oldu 22 e tabi kilomuz da arttı ama 30 yaşındaki abinin tosun gibi olması seni hala bu yorucu, piiiis işten alıkoyamadı. Insan utanıyor valla ya, hadi dışarıdan biri görse ne diceksin elaleme? Çok utanıyorum valla ya! Ama komik olmuyor da değil, abiyle hoş diyaloglar falan. Her neyse, elbet vardır benim gibi böyle bahtsızlar, her şeye rağmen tepeleyin sevdiğiniz insanların sırtlarını...
