bebegin tavrinin cok onemli oldugu bir durumdur. zira bebek olan bitenlere kiciyla guler de kimsenin haberi olmaz. koskocaman baba ile anne bana maskaraliklar yapiyorlar diye de ayri bir keyif olur. bazilarinin tavri da cok ilginctir ki onlar mesela gulmez, ciddi takilir. iplemez resmen. babanin yardirmasi lazimdir guldurmek icin ama basaramaz. cocuk sanki baba kasmaa yemezler demektedir.
su an bize komik ve anlamsiz gelse de hepimizin soyleme ihtimali olan bebek tekerlemesidir. ustelik bebek size eliyle eslik ettiginde dunyanin en keyifli isi olabilir. aptalca bisey gibi gorunse de cocugunuza bisey ogretmenin hazzini yasatir.
ayni zamanda birgun hepimizin, cocuguyla, cocuk gibi konusacaginin da ilk gostergelerindendir.
bebek çaresizce annenin yanında duruyordur ve gelmesi beklenen bir baba vardır. hava kararmış camın kenarında baba bekleniyordur. bebeği oyalamak için eller gel şeklini alarak "haniymiş benim oğlumun / kızımın babası. nerdeymiş babası. gel babası gel gel gel" denilerek zaman geçirilir. bebek bir şeyi daha öğrenmiş olur.*
çocukların zihinsel ve duygusal gelişimi açısından önemli olan bir şey, bazılarına basit ve gereksiz gibi gözükse de. çocukla ebeveyn arasındaki bağları, iletişi kurmanın adımlarından biridir zira.
çocuğu annaneye falan bıraktıklarında çocukların devamlı ağlamsından bunalan annanenin/babannenin söylediği çocuğu uyutmak için söylediği tekerlememsi sözcükler bütünü.
