ruhumu eski kitap kokusuyla yoğurdum. halsiz, hasta bedenimi mis kokan yatağıma yatırdım. dilim damağım kurudu, susadım da kalkmadım yerimden, başım dönüyor,gözüm kararıyor duvarlara tutunuyorum gel artık. ellerimden tut!
sıkıldım bütün gün odamın moruna gözlerimi dikmekten, döndüm durdum yatakta, sıcaktı vücudum, elini alnıma koy, duvarın soğuğu çare olmuyor gel artık.
sonra uyudum, kabuslar gördüm ateşin etkisiydi biliyorum ama zaten alışkınım sensizken korkular içinde uyanmaya. sıçrayarak uyandım uykudan, zor nefes alıyorum, nefesine ihtiyacım var dolan başucumda, gel artık.
halim kaçık keyfim gibi. gülmedim bugün hiç yaşlara inat değildi kahkahalarım gel artık güldür beni.
gel artık çekilmez oluyorum...
Öğrendim yalnız üzülmeyi, içimi kendime dökmeyi.
Bir tek sensiz gülmeyi yapamıyorum, gel artık.
Birkaç resim yüzünden yine seni andım bugün ben.
Gelip seni çıkar içimden, ben yaşamıyorum gel artık. şeklinde devam eden harika bir şarkıdır.
Kendini defalarca dinleten bi havaya sahip, (bkz: sancak) isimli sanatçının seslendirdiği şarkı. Birine "gel artık" diyecek biri değilim ama şarkı kendini dinletiyor.
