geçmişi silmenin de ondan kurtulmanın da bir tekniği vardır. geçmişte hata yaptığınızı ve haksız olan tarafın siz olduğunuzu kabul edersiniz ve aynı hatayı tekrarlamayacağınıza kendi kendinize söz verirsiniz.
o zaman , geçmiş size, geçmişteki hatalarınızı hatırlatma görevinden derhal istifa eder.
geçmişi sırtımıza yükleyen, henüz o dersi alamamış olmamızdır. fakat ya geçmişe baktığımızda hata yapmadığımıza emin olacak kadar çok haklıysak? işte o zaman, geçmişten yükselerek kurtulunur. en güzeli de budur.
geçmişten kurtulmanın yolu, gelecekte telafisinin yapılmasıyla mümkündür. bir insanı geçmişinden koparamazsınız, ancak verdiği zararı kapatabilirsiniz, bu da geçmişin getirdiği psikolojik baskıyı kişinin üzerinden atar.
kötü olayları unutmamak insanı ömür boyu rahatsız eder. insanların neden olmadığı şanssızlıklar derin yaralar açar. insanların bize yaptıkları kötülükleri de unutamayız. ama yediğimiz kazıklar yönünden, geçmişi unutmamanın yararını görürüz. unutmadıkça, o insanla bir daha asla karşılaşmak istememe, bir daha kesinlikle aldanmama ve onun gibilere karşı uyanık olma gibi bir artımız oluşur. zamanla geçmiş unutulsa da aldığımız ders, unutmuş kadar rahatlatır bizi. tamamen kurtulmak, yepyeni bir hayat kararı ile mümkün olabilir. tabii ki, güçlü bir iradeyle.
zamana bırakmaktır. başka kati bir çözüm yolu yoktur! her sıkıntıyı can bildikleriniz de olsa anlatmamaktır. zira bahsedildikçe kanayacaktır yaralar ki hiç gereği yoktur. hafif bir kabuğa çekilme, kendinle kalma, aileyle ilgilenme, inziva azcık da olsa yardımcı olabilecektir. ama iş sizde bitmekte ve zamanla iyi geçinmek zorundasınızdır. günün birinde karşınızda belirse bile artık eskisi gibi taparcasına sevmediğinizi anlayacaksınızdır. mor ve ötesi şarkısı gibidir. yenilmesen hiç büyümezdin! hep düşmeyeceksinizdir! kalkma vakti geldiğinde kuş hafifliğinde yolunuzdan akıp gideceksinizdir belki de bambaşka mutluluklarla...
