bazen geçmişte çok güzel günler bulunmasıyla, şu anki zamanın getirmediği mutlulukları geçmişe bakıp bakıp, önceden fark edilememiş ya da anlaşılamamış kareleri açığa çıkararak gülümsemeler yaratma çabasıdır.
bazen geçmişin kirlettiği yaşamın nasıl da düzene girebildiğini görüp, geçmişte yapılanları unutmamak, aklın bir köşesine yazıp, o günleri yaşatanlara kızgınlığın geçmemesi ve gülümsememek için kinleri koruyabilme çabasıdır.
bazen de, geçmişle şimdi arasında birbirini sürükleyen sorunlar içinde boşalmış hayatın ve o boşluklarla dolmuş zihnin, tüm yaşıyor olduklarını, geçmişte yaşamak zorunda bırakıldıklarına bağlamasıdır. tüm suçluyu geçmiş ve geçmişteki insanlar olarak ilan etmektir. çok yakında bulunması gereken ama çoktan kaybolmuş değerleri, kimsenin dışarda aramadığı ve bulmak istemediği o şeyleri dışarılarda arayarak, hataların ve yalnızlıkların içine gömülü kalmaktır. yalnız değilken mutlu, yalnızlığın pençesine düşer düşmez geçmişe takılı hayatına tekrar dönüp paramparça dağılmak, bir başkası gelip aklını dağıtana kadar toplanamamaktır.
