insanoğlunun kafasını gökyüzüne kaldırıp, işte benim geçmişim dediği kocaman bir penceredir uzay. evet, uzay geçmişe açılan bir penceredir. zamanda yol alan ışığın bize ulaşmasıdır o an ki görüntü. ışığında bir hızı vardır ama asla yok olmaz. belki eğilir, bükülür ama asla yok olmaz. keşke mesafesini bilseydim der insan baktığı nesnenin kaç milyon yıl önceki halini gördüğünü merak ederken. en azından, yanı başımızda bize can veren o kocaman güneşin son sekiz dakikasını gördüğümüzü biliriz.
güneş ile dünya arasında yaklaşık olarak 150.000.000km'lik mesafe vardır.
ışığın hızı 300.000km/sn'dir.
güneş ışığının bize ulaşması 150.000.000/300.000 = 500sn sürer.
500sn = 8dakika ve 20sn.
belkide ona bakarken, aslında sonumuzun sekiz dakika önceden başladığını biliriz.
