Tanışmış olan biriyim ben geceyle yakından.
Yağmurda yürüdüm- ve döndüm yağmurdan.
Daha uzağa yürüdüm en uzak şehir ışığından.
Aşağıya baktım şehrin en mahzun dar sokağından.
Geçtim gece bekçisini devriyesinde
Ve gözlerimi aşağıya indirdim, gönülsüzdüm izah etmeye.
Dikildim sessizce ayakta ve durdurdum ayak sesini.
Çok uzakta kesik kesik bir ağlama sesi
Gelirken bir başka caddeden üstüne evlerin,
Fakat beni geri çağırmak ya da hoşça kal demek için değil;
Ve hâla daha uzakta bir dorukta bu dünyaya ait olmayan,
Işıl ışıl bir saat gökyüzünde parlayan
Açıkça gösterdi ne yanlış ne de doğruydu zaman.
Tanışmış olan biriyim ben geceyle yakından.
