Belki de en çok benliğimizle baş başa kaldığımız andır gece. iç ses hakimdir , ayrıntılar hakimdir. En acı göz yaşı da gece düşmüştür, en tatlı heyecanlar da bu vakitte titretmiştir yüreği. Başkadır gece..
Gece siyahtır ve siyaha açar derdini insan, tüm suçluluklarını, pişmanlıklarını, lekelerini... Çünkü siyah leke tutmaz, susar, sır saklar.. gece işte tam da bu yüzden sevilir.
güneşin olmayışı ve insanların bir nebze azalmasıdır. bir düşünme fırsatı. işte o zaman bir anlık sessizliğe gömülüp kendinizi kaybediyorsunuz. ve o sırada amca oğlunun "şşşt daldın gittin hayırdır" lafıyla uyanıyorsunuz. bu zamanlarda insanın kafa dinlemesi bile dalgınlık sayılıyor artık. nereden nereye.
