Aslında kendini dinlemektir. Çok sey anlatır, çoğu zaman huzursuz eder insanı. içini karartır. Ama en zor durumdan bile geceyi dinleyerek çıkarsınız belki.
sessizliği dinlemek değil; anıları, sevgilinin gözlerini, dile dolanan eski bir şarkıyı, acıyı, özlemi, sahte gülüşleri, gerçek hüzünleri, dertleri dinlemektir. sessizlik boşluk olmalı, gece hiç boş olur mu?
gecenin sessizliğine boğulmaktır. hayattan kopuk biran düşlerle yaşamaktır. aslında kendine zaman ayırdığının kanıtıdır.karanlıktan gelen huzuru, kederi... v.b dinlemektir.
