Çünkü gündüz saatlerinde insanlar cıvıl cıvıl neşe doludur, sokaklar canlıdır, hatta kalabalıktan geçilmez.. Gecede ise sokağın turuncu ışığı vardır senden başka.. Geceler düşünen insanlarındır, başını yastığa koyduğunda uyuyacak kadar rahat olmayanların.. Gece gökyüzü daha berraktır, hava mis gibi kokar; hele mevsim baharsa ya da bahara yaklaşıyorsa.. Gündüzler mutlu insanlar içindir, geceler yalnızlar için. Geceler üretmek için vardır; en azından kendim için söyleyebilirim ki en güzel fikirler hep geceleri gelir aklıma. Bir de gündüzün mantıklılığı güneş ile birlikte batar, geceleri duygusallaşır insan. Geceyi sevin, geceleri daha çok sevin..
Bi kere yüzümüzü yakan, gözlerimizin içine içine girip rahatsız eden güneş yok. Sonra gündüzün telaşesinde düşünemediğin çoğu şeyi gece düşünebiliyorsun. Çünkü odaklanabileceğin çok fazla şey yok. Bir konunun üzerinde saatlerce durabiliyorsun.
Kargaşadan arınıp, kendinle başbaşa kaldığın, hesaplaştığın, ara ara umutlar yeşerttiğin, , salt sana ait saatler olduğu için sevilir...
Sessizlik, karanlık hepimizin yorgun bedenlerine ve ruhlarına iyi gelir...
Usul usul tazeler bizi...
