sevgilisi olduğunu bildiğim halde onu aramak istemiştim ne bilim bana hep iyi gelirdi o. telefonu açtı hiç garipsemedi. normal konuştuk. anlattım ne olduysa. dinledi, bana moral vermeye çalıştı.
nasıl anlatsam, sanki sevgilisi yokmuş. biz 5 yıllık sevgiliymişiz gibi konuştu.ilk baştaki kız geri gelmişti sanki.
telefonu kapattık.hastane işleri, şehir dışına gidip gelmeler, işleri toparlama derken bi ay kadar telefonlaşmadık. o görüşme dışında.
bir ay sonra pat bi mesaj geldi.sevgilim konuştuğumuzu öğrendi, seni arayacaktır illaki sakın tartışmayın, kavga etmeyin. arkadaşız de ne olur falan dedi ama bildiğin yalvardı.
ve beklenen telefon geldi sonunda.çocuk beni aradı. iki saat sonra falan.sen benim sevgilimle konuşmuşsun gibisinden bişeyler söylüyo. kızında bana dedıği gibi biz arkadaşız falan dedim. yanlış anlaşılmasın bu korkmak değil liseden hemen sonra iş hayatına atıldığım için çevrem geniştir ama hiç istemedim kavga çıkmasını.
neyse bu bana adımı falan sordu söyledim. güzel güzel konuştuk. kardeşim görúşmeni istemiyorum falan dedi tamam eyvallah dedik kapadık telefonu.
ertesi gün iş çıkışında yanımda çırağım var. bizim cafeye gidicez.
çalıştığımız yerden otoparka arabayı almaya gidiyoz. yolda bu çocuk yanında da zamanında kavga ettiğimiz mahallesinin abileri.
çağırdılar beni gittim. çocukla güzel güzel konuşuyoruz. neyse çocuk eyvallah kardeşim seni yanlış anlamışım demeye kalmadan bana arkadan sopayla güzel bi yerleştirdiler. paşa paşa dayağımızı yedik.
yine eyvallah çektik. gerekli yerlere gerekli uyarılar yapıldı. bir iki hırpalandılar falan. (hızlı geçıyorum buraları)
tekrardan sen yoluna ben yoluma muhabbeti oldu.yapıcak bişey yok gömdük kalbimize sevgimizi. unuttun mu derseniz halen unutmadım. ama içimdeki aşk artık farkli bişeye dönüştü. inanın bunu anlatamıyorum.
ve sonra, yakında olan bi olay. ayrılmışlar. kız benim fotograflarımı begenmeye başladı yine. özellikle eski fotoları begendi ona bi kolye almıştım. o kolyenin anlamını içeren bi kitap vardı o kitabı okumuştum paylaşım falan yaptım onları begenmiş.
en sonda iki gün önce beni aradı whatsapp tan açmadım. açamadım, içimden gelmedi...
okuyan arkadaşlara ilgisinden dolayı teşekkürlerimi sunarım...
birbirimizden uzak kaldığımız için kopmuştuk artık.bu böyle biraz geçtikten sonra artık dayanamadı sanırım ayrılmak istediğini söyledi. bende beni istemeyen birine yok ayrılamayız diyemezdim.aslında hiç istemezdim ama böyle olması gerekiyodu.
bi zaman olmayacağını onsuz yapamayacağımı falan düşündüm ama sonra futboldu şuydu buydu derken bi baktım unutmuşum onu. ama asla yazdığım defterimden yada tuttuğum saatlerimden vazgeçmedim.
bu olayların üstünden tam 5 yıl geçtikten sonra bile halen unutmamıştım.zaten o da hatırlatırdı kendini bi şekilde.
en son çıktığı biri oldugunu duymuştum ve artık bana ulaşamasın diye onu her yerden engellemiştim.
ama bu yeterli değildi. annemi (beni büyüten babannem oldugu için ona anne derim) hastaneye götürdüm ve rahatsızlığinın çok ciddi olduğunu ögrenmiştim. o gece onu aradım...
lan artık benim sevdiğim kız yoktu sanki yanımda. benimle olan kız kesinlikle o değildi. eskiden yapmaktan zevk aldığımız şeyleri yaparken, her zaman gittiğimiz yerlere giderken yüzünde eskisi kadar mutluluk yoktu. hani ne bilim anlarsınız ya işte. anlıyo insan. yinede bozuntuya vermedim.bi derdi vardır ailevi falan diye.öyle biraz zaman geçirdik. ama gün geçtikçe uzaklaşıyoduk birbirimizden farkındaydım ama elimden bişey gelmiyodu. daha dogrusu onu isteksiz görünce içimden gelmiyodu hiç bişey yapmak...
kız anlattı bizimki de inanmak zorunda kaldı tabi. lan sonra barıştık ama nasıl mutluyum varya görseniz... ilk bi kaç gün böyle çok yakın olduk. aramız acayip güzel. ama sonra bişeylerin ters gittiğini farkettim.
hemen koşa koşa ali abinin yanına gittim sağlıkçı. (3. lig deyip geçmeyin sağlık taraması falan yapılır muhakkak ayda bir falan. kilo boy oranı incelenir vs.) abi dedim böyle böyle bi lavuk geldi idmana bu uşak kanser.nası aldılar. adam lan oglum sen manyakmısın dedi bana. çocuk benden daha sağlıklı ve dinçmiş meğer. lan çıldırcam ama. bide çocuk tanımıyo beni. muhabbetleri bilmiyo bana yalaklanıyo ipne. onuda bin türlü pislik yapıp takımdan attırdığımıda belirtmek isterim * ben ögrendiklerimi hafızaya kazıyıp ertesi gün doogru benim kızın yanına. durumu anlattım böyle böyle. kız inanmıyo. yazın istanbula gitti tedavi gördü falan diyo. ipne ve kaşar kuzeni bir olup kandırmış benim kızı. ipnenin babası almış gotürmüş bunu memleketlerine yazın. çocugun babası anası ögretmen tatil geldimi gidiyolarmış zaten her sene memleketlerine. hemen koşa koşa ali abinin yanına gittim sağlıkçı. (3. lig deyip geçmeyin sağlık taraması falan yapılır muhakkak ayda bir falan. kilo boy oranı incelenir vs.) abi dedim böyle böyle bi lavuk geldi idmana bu uşak kanser.nası aldılar. adam lan oglum sen manyakmısın dedi bana. çocuk benden daha sağlıklı ve dinçmiş meğer. lan çıldırcam ama. bide çocuk tanımıyo beni. muhabbetleri bilmiyo bana yalaklanıyo ipne. onuda bin türlü pislik yapıp takımdan attırdığımıda belirtmek isterim :)ben ögrendiklerimi hafızaya kazıyıp ertesi gün doogru benim kızın yanına. durumu anlattım böyle böyle. kız inanmıyo. yazın istanbula gitti tedavi gördü falan diyo. ipne ve kaşar kuzeni bir olup kandırmış benim kızı. ipnenin babası almış gotürmüş bunu memleketlerine yazın. çocugun babası anası ögretmen tatil geldimi gidiyolarmış zaten her sene memleketlerine. bunlarıda o kaşar arkadaşı olmasa kanıtlayamazdım. kızı sıkıştira sıkıştıra anlattırdım sonunda...
2 gün once gördüğü m pug cinsi bir köpek vardi simsiyah cok gerizekali bakiyodu cevreye sakin ve tepkisiz kafasini bir saga ceviriyordu bir sola. Sen ne tatliydin be kopekcik. Agzini burnunu isirdigim. Kopek istiyorum kopek ya.
o en yakın arkadaşı vardı ya. onun benden 1 yaş büyük kuzeni benim kızı seviyomuş. çocuk da hastaymış. ilik kanseri. arkadaşı benim kıza bunları anlatıyo. bizimkide napsın garip, çocuk hasta diye kabul ediyo çocukla vakit geçirmeyi. sana söyleseydim izin vermezdin falan diyo bana. yine izin vermiyorum dedim. bu kez kız harbi harbi siktiri çekti bana.bütün bi yaz tatili konuşmadık görüşmedik. çıktığımız ilk günden beri ona defter yazardım. anı defteri.zaten herşeyi bu kadar net hatırlamamın sebebide o defterdir. ayrılınca bırakmadım yazmayı. ve çift saatleri sayardık bununla.(16:16 vs.) onuda hiç bırakmadım. şu an 1246. her gün yazdım. yaz tatili bitti, biz bu lavukla aynı ortama denk geldik. bulunduğum ilçenin futbol takımında oynardım o zaman 3. ligde. bu da aday kadroya çağırılmış. lan dedim bu kanser değilmiydi...
aşağa geldi apartmanların arasında bi boşluk vardı oraya girdik. bu başladı saydırmaya. yok sen ne laftan anlamaz insanmışsında, öylede böylede. hiç susmuyo ama. ağzını kapadım. sevmedin mi lan hiç dedim ama bagrıyorum bildiğin. sona hiç beklemediğim cevabı aldım. hala seviyorum dedi. dondum kaldım. arkadaşının onca söylediklerinden sonra beklemiyodum... arkadaşının söylediklerinin aynını onada söyledim. oturduk orda bi bank vardı. (şu an yok ) hiç yüzüme bakamıyo ama kıpkırmızı yüzü. anlat dedim buna. biraz sustu sonra döküldü ağzından bir bir baklalar...
ertesi gün en yakın arkadaşı geldi yanıma. (seni nasıl buldu lan diye merak ederseniz eğer benim arkadaşın bi cafesi var hep orda takılırız yıllardır.) noldu dedim. x yolladı beni dedi. kendi niye gelmedi dedim. gelmek istemedi dedi. ee anlat bakalım dedim. demez olaydım. kız dünyaları başıma yıktı. kuzeni var bu kızın onu seviyomuş benim kız.sen yanlış anladın onu falan diyo bana. meger bizim kız arkadaşına anlatmamış hiçbişey. bende artık iyice zıvanadan çıktım tabi. kızı bi güzel azarladım. kovdum. akşam oldu, kendimi tutamıyorum. 4 5 tane bira aldım başladım içmeye. 3 tanesini içtim kafam çakır oldu. artık kızı aramanın vakti gelmişti diye düşündüm.güya sövüp sayıcaktım. zaman içinde bunun evinide ögrenmiştim tabi. gittim evin önüne ilk açmadı. mesaj attı nevar diye. aşaga gel dedim buna saat 8 9 suları. yaz ayında çok geç sayılmaz bilirsiniz.bu geliyorum dedi ben yine ümitlendim tabi...
bugün yine onu gördüm. konuşamadım tabi. her zaman filmlerde gördüğünüz gibi kızı görünce boynuna sarılamıyorsunuz. olmuyor be, yapamıyorum ben. doldum artık
öyle görünce çiçekleri uzatmaya yeltenmedim bile. öylece kaldı elimde. oturdum. geldi yanima oturdu. neden diye sordum. cevap vermedi. sadece göğsüme başını koydu. ağlamya başladı. hani kelimeler boğazına düğümlenir, genzin yanar, için acır. öyle oldum işte. canın kadar sevdiğin ağlıyo omzunda. sustum bişey soramadım bi saat kadar oturduk orda öylece. saçlarını okşadım. kokusunu içime çektim sadece. hiç konuşmadan. sonra gitmem lazım. sana her şeyi anlatıcam dedi. arkasına dahi bakmadan gitti. çiçeklerle kaldım öyle ortada.
