lan nasıl anlatmaya başlanır pek bilmiyorum ama, o zamanlar lise 3 e falan gidiyodum, yaklaşık 5 yıl geçti üzerinden. teneffüste arkadaşlar bahçede otururken çağırdılar, gittim ve o anda daha önce hiç olmadığı kadar mutlu oldum. neden bilmiyorum.ilk görüşte aşkın varlığına o gün inanmıştım resmen.neyse... tanıştık falan kız okula yeni gelmiş. muhabbet etmeye başladık ama nası desem sanki daha önceden tanışıklığımız var gibi. birbirimıze bişeyler anlatıyoz falan. arkadaşlar aklımızda bile değil sadece biz varız sanki orda. daha sonra teneffüslerde karşılasınca kantine gider otururduk. gel zaman git zaman sevgili olduk. teklif etme falan cinsinden hiçbişey olmadı. telefonlar alınmış. aşk sözleri üstü kapalı iğneleme cinsinden söylenmiş. ve sevgili oldugumuzu kabullendiğimiz günü hiç unutmam. 7 haziran saat 17:58. o kadar mutluyduk ki lan anlatamıyorum. cafeye gider otururduk tavla oynardık ama oyun zarları birbirimizin zarları elinden almaya çalışmasıyla geçerdi. o kadar masum severdik. fazla sürmedi bir hafta sonra mesaj atmamaya başladı. sebebini kavrayamamıştım ilk başlarda. (okuyan varsa anlatim ?).
sevgilisi olduğunu bildiğim halde onu aramak istemiştim ne bilim bana hep iyi gelirdi o. telefonu açtı hiç garipsemedi. normal konuştuk. anlattım ne olduysa. dinledi, bana moral vermeye çalıştı.
nasıl anlatsam, sanki sevgilisi yokmuş. biz 5 yıllık sevgiliymişiz gibi konuştu.ilk baştaki kız geri gelmişti sanki.
telefonu kapattık.hastane işleri, şehir dışına gidip gelmeler, işleri toparlama derken bi ay kadar telefonlaşmadık. o görüşme dışında.
bir ay sonra pat bi mesaj geldi.sevgilim konuştuğumuzu öğrendi, seni arayacaktır illaki sakın tartışmayın, kavga etmeyin. arkadaşız de ne olur falan dedi ama bildiğin yalvardı.
ve beklenen telefon geldi sonunda.çocuk beni aradı. iki saat sonra falan.sen benim sevgilimle konuşmuşsun gibisinden bişeyler söylüyo. kızında bana dedıği gibi biz arkadaşız falan dedim. yanlış anlaşılmasın bu korkmak değil liseden hemen sonra iş hayatına atıldığım için çevrem geniştir ama hiç istemedim kavga çıkmasını.
neyse bu bana adımı falan sordu söyledim. güzel güzel konuştuk. kardeşim görúşmeni istemiyorum falan dedi tamam eyvallah dedik kapadık telefonu.
ertesi gün iş çıkışında yanımda çırağım var. bizim cafeye gidicez.
çalıştığımız yerden otoparka arabayı almaya gidiyoz. yolda bu çocuk yanında da zamanında kavga ettiğimiz mahallesinin abileri.
çağırdılar beni gittim. çocukla güzel güzel konuşuyoruz. neyse çocuk eyvallah kardeşim seni yanlış anlamışım demeye kalmadan bana arkadan sopayla güzel bi yerleştirdiler. paşa paşa dayağımızı yedik.
yine eyvallah çektik. gerekli yerlere gerekli uyarılar yapıldı. bir iki hırpalandılar falan. (hızlı geçıyorum buraları)
tekrardan sen yoluna ben yoluma muhabbeti oldu.yapıcak bişey yok gömdük kalbimize sevgimizi. unuttun mu derseniz halen unutmadım. ama içimdeki aşk artık farkli bişeye dönüştü. inanın bunu anlatamıyorum.
ve sonra, yakında olan bi olay. ayrılmışlar. kız benim fotograflarımı begenmeye başladı yine. özellikle eski fotoları begendi ona bi kolye almıştım. o kolyenin anlamını içeren bi kitap vardı o kitabı okumuştum paylaşım falan yaptım onları begenmiş.
en sonda iki gün önce beni aradı whatsapp tan açmadım. açamadım, içimden gelmedi...
okuyan arkadaşlara ilgisinden dolayı teşekkürlerimi sunarım...
durmadan bunu rahatsız etmeye başladım, mesaj attım dönmedi, aradım açmadı, evine bırakmıştım bi kere. daha dogrusu mahallesine demem daha dogru olur. korku var tabi liseliyiz daha... mahallesine gittim saat 22.00 civarına kadar aradım bunu telefonu kapalıydı ama deli oldum. gitmedim eve. bizimkileri aradım arkadasımda kalcağımı söyledim.yarım saat kadar sonra iletim raporları gelmeye başladı. hemen aradım. bu kez açtı. napmaya çalışıyon dedim. cevap vermedi. bağırdım çağırdım, sonra kısık bi sesle nolursun beni seviyosan yapma böyle gibisinden şeyler söyledi.
birbirimizden uzak kaldığımız için kopmuştuk artık.bu böyle biraz geçtikten sonra artık dayanamadı sanırım ayrılmak istediğini söyledi. bende beni istemeyen birine yok ayrılamayız diyemezdim.aslında hiç istemezdim ama böyle olması gerekiyodu.
bi zaman olmayacağını onsuz yapamayacağımı falan düşündüm ama sonra futboldu şuydu buydu derken bi baktım unutmuşum onu. ama asla yazdığım defterimden yada tuttuğum saatlerimden vazgeçmedim.
bu olayların üstünden tam 5 yıl geçtikten sonra bile halen unutmamıştım.zaten o da hatırlatırdı kendini bi şekilde.
en son çıktığı biri oldugunu duymuştum ve artık bana ulaşamasın diye onu her yerden engellemiştim.
ama bu yeterli değildi. annemi (beni büyüten babannem oldugu için ona anne derim) hastaneye götürdüm ve rahatsızlığinın çok ciddi olduğunu ögrenmiştim. o gece onu aradım...
hemen koşa koşa ali abinin yanına gittim sağlıkçı. (3. lig deyip geçmeyin sağlık taraması falan yapılır muhakkak ayda bir falan. kilo boy oranı incelenir vs.) abi dedim böyle böyle bi lavuk geldi idmana bu uşak kanser.nası aldılar. adam lan oglum sen manyakmısın dedi bana. çocuk benden daha sağlıklı ve dinçmiş meğer. lan çıldırcam ama. bide çocuk tanımıyo beni. muhabbetleri bilmiyo bana yalaklanıyo ipne. onuda bin türlü pislik yapıp takımdan attırdığımıda belirtmek isterim * ben ögrendiklerimi hafızaya kazıyıp ertesi gün doogru benim kızın yanına. durumu anlattım böyle böyle. kız inanmıyo. yazın istanbula gitti tedavi gördü falan diyo. ipne ve kaşar kuzeni bir olup kandırmış benim kızı. ipnenin babası almış gotürmüş bunu memleketlerine yazın. çocugun babası anası ögretmen tatil geldimi gidiyolarmış zaten her sene memleketlerine. hemen koşa koşa ali abinin yanına gittim sağlıkçı. (3. lig deyip geçmeyin sağlık taraması falan yapılır muhakkak ayda bir falan. kilo boy oranı incelenir vs.) abi dedim böyle böyle bi lavuk geldi idmana bu uşak kanser.nası aldılar. adam lan oglum sen manyakmısın dedi bana. çocuk benden daha sağlıklı ve dinçmiş meğer. lan çıldırcam ama. bide çocuk tanımıyo beni. muhabbetleri bilmiyo bana yalaklanıyo ipne. onuda bin türlü pislik yapıp takımdan attırdığımıda belirtmek isterim :)ben ögrendiklerimi hafızaya kazıyıp ertesi gün doogru benim kızın yanına. durumu anlattım böyle böyle. kız inanmıyo. yazın istanbula gitti tedavi gördü falan diyo. ipne ve kaşar kuzeni bir olup kandırmış benim kızı. ipnenin babası almış gotürmüş bunu memleketlerine yazın. çocugun babası anası ögretmen tatil geldimi gidiyolarmış zaten her sene memleketlerine. bunlarıda o kaşar arkadaşı olmasa kanıtlayamazdım. kızı sıkıştira sıkıştıra anlattırdım sonunda...
