https://galeri.uludagsozluk.com/r/1428716/+
Biraz daha var tabi entelektüel olmamıza...
Biraz daha var kitaplar ile (sizin tabiriniz ile) kadın düşürmenize...
Biraz daha var adam olmanıza.
Biraz daha var kitap dostu olmanıza.
Biraz daha var o benim ki kadar kocaman olmasada kafanızın içindeki beyninizi kullanmanıza...
Biraz daha var... Ulan ben elimin kiri sayfaya bulaşmasın diye uğraşırken...
Üzücü öncelik olarak basit şeylerden başlayabiliriz gelişmeye çok kolay ama sizler için çok zor...
Kitap okumak.
Ee selametler üzerinizde olsun.
Hissizleştiğini söyledi az önce birisi bana. Düşündüm hangimiz hissizleşmedik ki... kim hala eskisi gibi duygularıyla hareket ediyor ya da bişiye doya doya coşkuyla yaşıyor Sevinçlerimizde üzüntümüzde yaz yağmuru gibi. Mutluluk dediğimiz şey süpriz yumurta gibi içinden ne çıkacağı asla belli olmuyor. Günlerce gelmesini beklediğimiz zaman geldiğinde bi anda bıkıveriyoruz herşeyden.. hüzün işte tam burda gizli.
“Bu dünyada sana kötülük yapmak isteyen insanlar çıkacak karşına, ama unutma ki iyilik yapmak isteyenler de çıkacak. Kimi insanın yüreği karanlık, kimininki aydınlıktır. Geceyle gündüz gibi! Dünyanın kötülerle dolu olduğunu düşünüp küsme, herkesin iyi olduğunu düşünüp hayal kırıklığına uğrama! Kendini koru kızım, insanlara karşı kendini koru!”
Serenad, sf.88,
Sevgili Mayacığım, ya da ona benzettiğim insan tanesi.
Kitaba her baktığımda, seni her gördüğümde, geçen 8 saat aklımdasın. Keşke bununla kalsan, beyaz duvara baksam, aklıma yine sen geliyorsun, eylem görüntü önemli değilmiş onu anladım, ve sanırım bir saniye olsun aklımdan çıkmadın. Ve evet, yeniden buraya yazıyorum. Sözlük en sıkı dostum, aracım oldu. Yüzüne diyemediğim, fırsatını bulamadığım çoğu şeyi buradan yapmaya çalışıyorum. Ve, seni seviyorum. Ve yine ve, bunu bir gün yüzüne karşı takılmadan, gözlerim aşağı yukarı kaymadan, ellerim terli bacaklarım çarpraz olmuş ve 'eeğm, şey, aaa' gibi anlatımı kötü kılan hiçbir unsura takılmadan, yüzüne yüzüne söyleceğim.
