Hayal kurmayı çok severim ve çok iyi bir şey olduğunu, insanın iç dünyasını daima canlı ve renkli tutması gerektiğini düşünürdüm. Ama sanırım o kadar iyi bir şey değilmiş. içim renklendikçe dünya daha çirkin gelmeye başladı. Gerçekten her şeyin fazlası zararmış. Dünya çirkin ve gittikçe daha da çirkinleşiyor.
Gerçeklerle yüzleşemeyen, kendini düzeltemeyen, ikiyüzlü, her meseleyi çok yaygara kopararak ötelemeye çalışan, katı, kaskatı bir toplum oluyoruz hızla...
Bir ay içerisinde hem yaşadığım şehri hem çalıştığım iş yerini değiştireceğim. Bu kadar zor iki kararı bir anda verebilmemin biraz çılgınlık olduğu gerçeğini kabul etmem gerek. Durup düşündükçe "lan ben ne yapıyorum" dedirtiyor.
Senelerdir istediğim bir şehre taşınıyor olduğum gerçeği beni rahatlatması gerekirken beni çok geriyor.
