gariptir.. çok mistik bir hal bırakır ruhta. neden sabah değilde insan gece hüzünlenir sorusunuda sordurtur. yaşadığın herşeyi tüm zamanı düşündürür. ama ayrı bir huzur verici tarafıda yok değil..
zamanında mutlu olsun diye çabaladıgın birinin, mutsuz oldugunu ögrenmek ama bunun düzelmesi için bir şey yapamayacagını hatta bunu artık umursamadıgını farketmek gibidir, gecenin verdigi hüzün. bir yüzü karanlık gece, bir yüzü aydınlık sabah. Tıpkı insanoglu gibi ne yapacagı kestirilemeyen bir muamma.
