telgrafhane
Uyuyamıyacaksın
Memleketinin hali
Seni seslerle uyandıracak
Oturup yazacaksın
Çünkü sen artık o eski sen değilsin
Sen şimdi işsiz bir telgrafhane gibisin,
Durmadan sesler alacak
Sesler vereceksin
Uyuyamıyacaksın
Düzelmeden memleketinin hali
Düzelmeden dünyanın hali
Gözüne uyku girmez ki
Uyumayacaksın
Bir sis çanı gibi gecenin içinde
Ta gün ışıyıncaya kadar
Vakur metin sade
Çalacaksın.
gece bitmiyor, doğamadı güneş.
ne geceler atlattık oysa biz.
ne yalnız, ne soğuk, ne yorucu geceler.
korkar insan, üşür, bilmezsiniz siz.
dilinde sevdiğinin ismini heceler. *
yel değirmeni gibi yürek var bende
rüzgarı kim getirirse onun için dönerim
Sen bakma böyle dediğime
Pijamalarımı üstüne örterim
Gitme kal bu şehirde
Yoksa nazan öncel i severim.
..
unutma ben yokolunca değişince kent ve bir yoksulun
o günlerden
sana bağışladığı söz ülkesi yitip gidince
sonsuz ve isimsiz bir deniz kalacak bir de çamağacı
benim sularımla öpüşen.
Sanki bana düşman olmuş geçmeyen saatlerim
Mevsimi geçip soldu bekleyen vaatlerim
Her sefer Hayat derim HAYAT!! takma kafana
bir gün elbet belli olur ak da kara da
desem ki vakitlerden bir nisan akşamıdır
rüzgarların en ferahlatıcısı senden esiyor
sende seyrediyorum denizlerin en mavisini
ormanların en kuytusunu sende görmekteyim
senden kopardım çiçeklerin en solmazını
toprakların en bereketlisini sende sürdüm
sende tattım yemişlerin cümlesini
desem ki sen benim için,
hava kadar lazım,
ekmek kadar mübarek,
su gibi aziz bir şeysin;
nimettensin, nimettensin.
desem ki...
inan bana sevgilim inan
evimde şenliksin, bahçemde bahar;
ve soframda en eski şarap.
ben sende yaşıyorum,
sen bende hüküm sürmektesin.
bırak ben söyleyeyim güzelliğini,
rüzgarla nehirlerle, kuşlarla beraber.
günlerden sonra bir gün,
şayet sesimi fark edemezsen
rüzgarların nehirlerin kuşların sesinden,
bil ki ölmüşüm.
fakat yine üzülme müsterih ol
kabirde böceklere ezberletirim güzelliğini
ve neden sonra
tekrar duyduğun gün sesimi gök kubbede
hatırla ki mahşer günüdür
ortalığa düşmüşüm seni arıyorum!
ey benim demir gibi sert
civa gibi ağır başlı
azot gibi yakıcı
klor gibi çekici
sevgi konusunda soygaz kadar kararlı ve
metaller gibi tel levha haline girebilen ve
elektriği ileten organik sevgilim
sevgi konusunda sana karşı hep ekzotermiğim
ikimiz bir tuzun bazıyla asidiyiz.
tekmil ufuklar kışladı
dört yön, onaltı rüzgar
ve yedi iklim beş kıta
kar altındadır.*
kavuşmak ilmindeyiz bütün fasıllar
ray, asfalt, şose, makadam
benim sarp yolum, patikam
toros, anti-toros ve asi fırat
tütün, pamuk, bugday ovaları, çeltikler
vatanım boylu boyunca kar altındadır.
döğüşenlerde var bu havalarda
el ayak buz kesmiş, yürek cehennem
ümit, öfkeli ve mahzun
ümit, sapına kadar namuslu
daglara çekilmiş
kar altındadır.
şarkılar bilirim çığ tutmuş
resimler, heykeller, destanlar
usta ellerin yapısı
kolsuz yarı çıplak venüs
trans- nonain sokağı
garcia lorca'nın mezarı
ve gözbebekleri pierre curie'nin
kar altındadır.
