her şey o yağmurlu günde başladı.
nerden bilebilirdim o günden sonra bu eziyeti yaşayacağımı.
keşke şemsiye alsaydım yağmurun yağacağını sezip
senin gelmişini geçmişini yedi sülalene sayıyorum grip.
Bu gece öyle çok ihtiyacım var ki sana sarılmaya, abartıyorum seni...
Bu şehir, bu hayat, içimdeki gizli ve yabancı korkular öylesine hırpalıyor ki insanı,
öylesine kimsesiz bırakıyor ki, abartıyorum sana duyduğum aşkı.
yağmur ıslatıyor geceyi
sokaklar, evsiz çocuk
soba ısıtmaz efkarlı bünyeyi
çabuk gel kitapsız çabuk
yerlerde birikmiş sular
gönlüm hep uzaklara dalar
ıslanan ben, dağılmış saçlar
dikkatli olmazsak köpek dalar
duygularımı nasıl anlatsam bilemedim
iki sokak yaklaştım sana gelemedim
karanlıktan korktum şarkı söyledim
baban uyudu mu kız tam kestiremedim
ben gelene bi çay demle içeriz
belki biraz sonra bir dvd seçeriz
benjamin button varsa onu izleriz
ayrılırken birbirimize
good night daisy, good night benjamin deriz.
bir uzak sabah denizidir gittiğin kapı
ellerinde rüzgarın taşınmaz çamurları var
köpürmüş soylarımı toplarken çürüyen yanlarımdan
inan batmış şehirler gibi onarılmaz anılar
gözlerinde unuttuğum o eski aciz miras
almaya gelsem soluğumda dalgın yosun kokusu
biliyorum artık hiçbir gemi beni taşımaz
ve yeniden büyür içimde mağrur bir zakkum gibi
terkedilmek korkusu.
sen bir beyinsizsin biliyor musun
eteğinden döktüğün denizi yüze yüze bitiremedim
ekrandaki böcek kadar aklın yok
tren raylarında bile yürüyecek gücün yok
bir fincan kahve kadar hatrın yok
vah vah!
kahve içmeye bile cesaretin yok!
sen kulpsuz bir beyinsizsin! **
oraya kadar koştuktan sonra
on adım daha koşamayacaksan
oraya kadar sakın koşma!
sana değil, bir başkasına yazık olur
hayır sus!
gitmeni anlarım ama sus!
bahanelerini cüzdanına kaldır..
gitmek zorundayım'la başlayan cümlelerini ağzının içine topla..
küçükken öğrenememişsin!
ağzında yalan varken konuşma..
biliyor musun
aşk şiiri yazmaktan bıktım
bir gün şöyle bir baktım
yazdığım bütün şiirler öyle
bir sarsılma, nedir bu
bir otuz aşk şiiri daha
kendimi hiç suçlamadım
peki o zaman ben neden
dereceler sokayım koltuğumun altına
ateşim varsa zaten
ey gözleri maden
çünkü aşk bir suçlamadır
sonuna kadar yaşanmamışsa
bir bardak birada yeni bir deniz
ve yağmur
eski bir denizde yeni bir ada
yaşanmamışsa
sözgelimi Galata'dan Afrika'ya gidiyordum
korsanları kralları ve bazı ülkeleri
ve bütün madenleri
ve kendi sonumu
iyi görmüyordum sonunda
her türlü madeni
elimde bir sürü kağıtla
hazırladım kendimi.
var haftaya 3 final
aceleye yok mahal
daha pazartesiye çok var
IT103'e de kasarız pazar
calculus mu o da neymiş ya
curveünde baya üstündeyim aa
sözlükte entry kasarım okurum
birazdan ilaçalrın etkisiyle uyurum.
özledim seni
ayrılık yüreğimi karıncalandırıyor nicedir
beynimi uyuşturuyor özlemin
çok sık birlikte olmasak bile benimle olduğunu bilmenin bunca zaman
içimi nasıl ısıttığını yeni yeni anlıyorum.
yokluğun, hatırladıkça yüreğime saplanan bir sızı olmaktan çıkıp
mütemadiyen bir boşluğa sabahları seni okşayarak başlamaları
akşamları her işi bir kenara koyup
seninle başbaşa konuşmaları özlüyorum
oynaşmalarımızı, yürüyüşlerimizi, sevimli haşarılığını
çocuksu küskünlüğünü
nasıl da serttin başkalarına karşı beni savunurken
ve ne kadar yumuşak
bir çift kısık gözle kendini, ellerimin okşayışına bırakırken
gitmeni asla istemediğim halde
buna mecbur olduğunu görmek ve sana bunları
söyleyemeden git artık demek
beni ne kadar çabuk unutursan, o kadar çabuk kavuşacaksın mutluluğa demek
sana ne de zor
seni görmemek ve belki yıllar sonra karşılaştığımızda bana bir yabancı gibi
bakmanı istemek senden
yeni bir sevdayı yasakladığım kalbime söz geçirmek...
gecemde bir ben varım bir de karanlık
ümit etmeksizin sabaha çıkmayı
oturduk bekliyoruz ışısın diye gün
hayatsa çekti perdelerini
sessiz sakin uyuyor yapayalnız
bir de kendime bakıyorum ümitsiz
uykusuz, yarı dalgın, materyalden ibaretim ki
anlayamam kalbim atmasa
demem kendime ben canlıyım
böyledir sonsuz bilinmeyenli denklem işte
kimsenin çözemediği
cevabını bir tek hayatın bildiği.
bu gece ya da diğeri hep eksik
hesap beraber ödenir beylik
pazartesi ya da haftanın diğer günleri
kafayı yalnız başımıza çektik
ay sonu ya da yerçekimi
daha napacaktık bütün kalbimizle sevdik. **
birazdan basar işe giderim
kimseler görmeden merdivenleri inerim
istasyona yaklaşınca akbili sağ elime çekerim
normalde ben bu saatlerde saçımı tararım
birazdan basar işe giderim
pantolon ve kazağım nerde bilemem
bugün işten kaçta çıkarım allah kerim
evde yüzümü silmeye havlu yok,
tuvalet kağıdına silerim
çağırma beni olduğun yere gelemem
birazdan basar işe giderim.
