bugün

"insandan insana şükür ki fark var."
allah birnin isini bozarsa disi sutlac yerken kirilir.
güneş doğarken ardından tepelerin bacısını sikeyim bütün telatabilerin.
Bizi en iyi siz bilirsiniz yine de siz bilirsiniz.

(bkz: gastronomika)
siz, ben ya da hiçkimse hayat kadar sert vuramaz.
Dürtme içimdeki narı, üzerimde beyaz gömlek var.
Seviyorum ulan.
Çatıdaydım. Aşağıdan bana "in aşağı" diye bağırdılar. Ama hangi yolu tercih etmem gerektiğini söylemediler. Bende atlamayı seçtim.
5 dk kadar önce bir yazardan duyduğum sözü bırakıyorum. olduğu gibi ekledim.

"hayat, dipsiz bir uçurumun kenarından geçen daracık bir yol gibi. acımasız hakikaten."
Paranin amk.
Bitmez bu otobüs yolculuğu 12 saat.
Neden şimdi değil? Şimdi değilse ne zaman?
insan boş kaldiginda kendi işini yaparmış.
Deveye diken, insana siken yaranır.
Allah kimseyi annesiz bırakmasın..
La bu ne soğuktur böyle.
Artık sevmiyorum seni,cezam bitti.
Ne kaldı geçmişten elinde?
Herkes gitti, herşeyini kaybettin.
Ama yılma haşmetlim
Umut en tatlı ekmeğidir fakirin.
Kendimi kanserli organ gibi hissediyorum. Vıcık vıcık yara olmuş, Durmadan ağrıyan, Tedavisi geç kalınmış,Çürümeye and içmiş bir organ gibi..
Belki yağmura gerek kalmazdı insanlar bu kadar kirli olmasaydı.
seni tanıdım, beni senden kurtardın.
Değmiyor bazen, ne sevdiğine ne sövdüğüne.
Sahip oldukları değil, sahip olamadıklarıdır kimilerini birbirlerine yakın kılan.
yarına geçer belki ama bugün ciğerimi söküyor.
görsel