gün gelip hızla kapanmadan son perde
arardım bi yardım eli hani dost nerde
zaman öğretti bunu, yani yok bence
benim suçum değil düşlerimdi toz pembe.
kabuslar uyanıkken daha çok beni korkutur.
garip bakar gözler, bir hayli sorgucu...
toplum farklı olanı dışladığını sanarken,
aslında farklı olan dışlamıştır toplumu.
''bizim gri rengi dudaklarımız olurdu ağlardık.
yola çıkardım anneler doğardı semalar parlardı.
sen bir türlü tebessüm etmezdin anlardım.
sen bir gülsen gülmedin ki ben keyfimden ağlardım''
ulaşılacak sadete kaç kapı daha var
açtım açtım kapıları girdim bomboş evlere daldım yardım lazım bana şansın yaver sanma
hiç hoş değil gördüklerim ammaaa
emin değilim herşey muammaaa.
Rüzgar saçını süpürse mest olur bakışlarım
Adınla uyanır kulaklarım, yüzünle açar göz kapaklarım
En güzel şiirlerimde kaleme adını sayıklatırım
"Odamın Hayaletisin Sessizliğine Aşığım"
''Burda nabıyorum? Kimim ben? Bu boktan sektörün köpeği miyim?
Hayır! Ben bu değilim hayır ötekileri gibi bi köle değilim,
Bu hayatımın en garip dönemi gibi, bunu olduğundan kötü görebilirim,
Fakat adım sıfırken 9 ayda büyüdü hamile bi kadının göbeği gibi. ''