Efendim, pijamalar giyip, soğuk yatağı ısıtmak üzere, yığıldım, nevresim yığınının arasında. Bir yandan da karanlığa alışmaya çalışan gözlerimin, tavuk karası durumundan çabucak kurtulması için dua ediyorum. Zaten gece olduğunda, ben olaya 1-0 mağlup başlıyorum, karanlıktan korkarım, anasını satayım, ışıkta da uyuyamam. Nasıl bir bünye anlamış değilim, ama yıllardır sahip olunca, insan alışıyor mal tutarsızlıklarına.
Neyse konuyu dağıtmayalım, en uygun yer olduğu için, kapının bulunduğu yere dönük vaziyette, yatağın içinde, beklemekteyim. Uyuma anına girebilmek için, odaya alışmak lazım. Tam gözler karanlığa alışmışken, kapının önünden biri geçti, ev arkadaşım var; biliyorum, ama kızın hatlarını göre göre o kadar alıştım ki; kendini gizlese, kolunu uzatsa tanırım.
Kapının önünden o malum gölge geçti bir defa, ayrıca ayaklarını kaldırmıyor, bildiğin sürüyor. Ben tabi başladım Yusuf Yusuf efektine. Karanlıkta zaten bok gibiyim, üstüne de bol kıyafetli sürüngen halde, iki ayaklı bir şey görünce, yatağın içini bir koku sardı.( Mecaz anlamda, yoksa henüz sıçmadım.)
O iğrenç kokudan kurtulmak amacıyla, yataktan çıktım, biraz da kendime gaz vere vere ilerledim, kapıya doğru. Kafayı öyle bir uzatmam var, sanırsınız kafama çürük domates yiyeceğim diye gardımı alıyorum. Ne alakası var efenim, malum şeyi yeniden gördüğümde, çığlık ata ata kapımı kilitlemek derdim.
Her neyse, bir an o varlık bana doğru gelmeye başladı, yaklaşıyor, tabi ben dondum, harbiden az daha dona da dolduruyordum. Yaklaştıkça nefesim kesildi, o kaçacak delikanlı gitti, yerine kımıldasa ölecek korkusu yaşayan biri geldi.
Efenim, o bol kıyafetli şey yaklaştı, yaklaştı, suratı da bembeyaz.... Ben dumur, bastım tabi çığlığı!
( Bırakın çığlığı, altıma ettim.)
Ben çığlık atınca o da attı, sonra ses tanıdık geldi.
-La esra sen misin?
-Benim aq. Manyak mısın kızım ne bağırıyon? Ödüm koptu.
-Bu üstündekine, suratındakine bakınca kim korkmalı ulan!
-Haa O mu? Ev çok sıcak diye gecelik giydim, yüzüme de yoğurt sürdüm yumuşatsın diye.
Tabi bu durum karşısında intikamsız olmaz.
Yatırdım bunu yere, burnunu güzelce sıktım, açılan ağıza suratındaki yoğurdu tıktım...
Sanırım iyi bir ders olmuştur. Gece gece bol gecelik, yoğurtlu suratla gezmez zilli. *
Daha kombilerin pahalı olduğu,doğalgaz sobalarının biraz daha yaygın kullanıldığı dönemler. 98 yılı falan. Evde tekim.Kanepeye uzanmışım,hava karlı,evde kimse yok, o gece yalnızım keyif yapıyorum kendimce. Açmışım müzik setini, evet o zamanlar hala varlardı,hafiften birşeyler çalıyor..Derken elektrik kesildi..Sadece doğalgaz sobasının alevi ve ben kaldık baş başa...
Sıkıntıyla karışık elektriksizlikten gelen uyku hali sarmışken her yanımı,uzandığım yerde üstümdeki pike ile uyuyayım dedim.
Gel zaman git zaman sızdım kaldım. Gözlerimi hafif bir çıtırtıya açtım. Ama karanlık birşey hareket ediyor, hayal meyal görebiliyorum uyku sersemi. Önce götüm yemedi gerçek olduğunu düşünmemek için,arkamı dönüp kendimi , uyuyomuşum diye kandırdım. Derken bana göre dakikalar ama aslında saniyeler geçtiği için,geri döndüm, gözlerimin bulanıklığı da geçmişti ki gerçekten tam doğalgaz sobasının o tarafına doğru büyük siyah birşey oynuyor.Kolları falan hareketli. Altıma sıçıyorum korkudan. Dedim kalkalım ne bu ya,korkmaya ne gerek!!.. Korkak cesareti geldi bildiğin. Yavaştan ilerledim adım adım,aramız 5 metre falan, elektrik de yok, hissettirmeden yürüyorum aklımca, aklıma sokayım ki bu arada, karşımda büyük karartı ve ben mal gibi ortada ona doğru yürüyorum , neymiş ses çıkmasınmış. Hay aklıma sokayım. Elime ufak şu renkli bez toplardan aldım, yerde duruyordu,ayağıma değdi, görüp,fırlattım karartıya doğru,ne olduğunu anlayamadım çünkü..Tak duvardan geri sekti.. Bir başladım altıma sıçmaya, Allahım dedim ne buuu..Derken elektrikler çat diye geldi,ışığa basmamla, Annemin kurusun diye,doğalgaz sobasının borusuna astığı askının,üstünde duran babamın paltosuyla yüzyüze gelmek...
o akşam evde yalnızım, can sıkıntısından daha önce indirdiğim Musallat filmini açtım izledim. Saat gece 2' ye gelirken hızlı adımlarla yatağa gidip girdim yorganın altına, dualar ediyorum bir an önce uyumak için, çişimi bile yapmamışım. 15-20 dk.falan sonra hafif dalmışım uykuya, 100 kadar koyunu saydıktan sonra. O an sessizliği grcccççk..puffff... diye yüksek bir ses bozdu, tuttuğum çişi salıverdim artık, dualar karıştı birbirine. Bir süre sonra burnuma osuruk kokusunun dışında, beyaz gül kokusu gelince anladım ki, bu bizim 36 dk.da bir fıslayan amk.oda spreyi makinası.
Not: O makina o gün bu gündür ortalıkta yok.
gece korku filmi izliyorduk, filmin konusu insanlara telefon geliyor telefonu açıp konuşurlarsa 24 saat sonra ölüyorlardı bunun gibi bir şeydi, neyse filmi izledik yatacağız banyoya gittim dişlerimi fırçaladım dış kapı çaldı bu kim böyle bu saatte dedikten sonra kapıya baktım kimse yok, yanlış duyduk herhalde, kendimi rahatlatmak için gülmeye çalışıyorum, o anda ev telefonu çalmaya başladı saat gecenin 3 ü olduğum yerde dona kaldım.
-be ne amk.
+sen bak hadi.
-yok ya ben bakmam.
+aşkım hadi bak işte.
-neden ben ölüyorum.
+ya aşkım ne ölmesi önemlidir belki bak işte.
-hadi yatalım boş ver.
yatağa geçtikten sonra uyku tutmadı bütün cesaretimi toplayıp arayan numarayı çevirdim. izmirden arıyorlarmış yanlış dedi kapattık. bu korku bana bir ay yetmişti.
