işte o an içimde bi sızı kesfettim.. onunlayken yada onsuzken yaşadığım bir yalnızlık vardı hep... kendimi ılık sulara bırakıp yavaş yavaş akmayı istedim. içimde kaybolan beni bulmayı istedim.
-neden hep bana geliyorsun? diye sormayı düşündüm. Yanına yaklaştım ve:
- ey yalnızlık neden hep benimlesin?" diye sordum.
- "seni, seninle bırakmamak için" dedi. "sen, seninle değil benimle olmalısın!"
dışarda dolunay vardı: Dolunay, ben ve yalnızlık.....
"Kadınlar hakkında ne düşünüyorsun?"
"Ben düşünür değilim. Her kadın farklıdır. Aslında en iyi ve en kötünün karışımıdırlar. Hem sihir hem de dehşet. Ne olursa olsun varolduklarına memnunum."
"Onlara nasıl davranırsın?"
"Benim onlara davrandığımdan daha iyi davranır onlar bana."
"Doğru mu bu sence?"
"Doğru değil ama öyle oluyor."
"Dürüstsün."
"Pek sayılmaz."
