bu gece senin için çocuk gibi ağladım.
bu gece senin için doyasıya ağladım.
ezikliğine senin, senin mutsuzluğuna
çaresizlik, yalnızlık ve umutsuzluğuna.
yaralı bir kuş gibi uçmayı unutmuşsun.
geceleri koynunda yalnızlık uyutmuşsun
dalından koparılmış, ezilmiş bir çiçeksin
mavi gök kadar güzel, şarap kadar gerçeksin.
ne kadar çok isterdim bu şarkımı duymanı,
suskun çığlıklarıyla inleyen şu kemanı.
pencerene attığım, ömrümün son bestesi.
kanyan bir siyah gül, değil kemanın sesi.
ışıksız susuz kalmış sararmış bir çiçeksin
ömrümü zehir gibi yalnız mı içeceksin
gel de yüreğimizde demleyelim sevdayı
bu son gece güneşle yakalım sigarayı.
