Uzun zamandır problemin tam olarak ne olduğunu anlamamak için kafamda milyon tane gürültü çıkarıp uğultusunda zihnimi oyalamaya çalışıyorum.
Çok yoruldum...
Tam uyumak uzereyken aklıma gelendir. Dert diyemem tabi buna ama içime dert olandır. Arkadaşımın birine sevdigim kişiden hatıra olan kitabı verdim ki ben bu kitabı senelerdir yanimdakilere bile vermiyordum. Zaten niye verdiysem.kız koca buldu henuz evlenmeden ne hikmetse benimle bağı kesti sonra kitabimi hatirlayip iki kez ulaştım göndereceğini soylemesinden baska birsey yapmadi. Aylar oldu kitap yok. insanda biraz hatiraya eski de olsa arkadaşlığa saygı olur. Ben sana değer verip en deger verdigim eşyalarımdan birini vermisim. kopeklesmenin mantigi nedir. Cok üzülüyorum simdi kizi arasam gurur yapıyorum aramasam kitabima aciyorum. He şu var ben o kitabı bulurum başka sekilde alırım bir yerden ama sen umarım bu simarikligindan pisman olmazsin. Cunku eger bir baş agrisinda beni bulursan agir konusurum. Cunku bu hep böyle olmuştur.
Annem kanser. Tüm günüm eşimin ailesiyle geçiyor. Hizmet vs. Ailemden çok uzaktayım. Pişmanım. Üniversite bitti Düzgün iş yok. Eşim bilgisayar oyunlarıyla... yazayım mı daha ? Mahvedeyim mi gecenizi?
Allaha şükür sağlığım yerinde. Bir iki ufak sorun yaşıyorum ama onlar da çok ciddi sağlık sorunları olan insanların yanında lafı bile edilmeyecek derecede önemsiz şeyler.
Şu an aklıma takilan konuların başında geçen yıllarda 1 yıldan fazla süre görüştüğüm kişinin evleniyor olması.
Beni düğününe davet etti. Ben şaka yollu ümit besen esprisi yaptım ve gelmek istemediğimi gelmeyeceğimi söyledim. Bana sen benim için önemlisin yanımda ol vs dediğinde yok artık istersen bir de damadın elini sıkıp mutluluklar diliyeyim dedim.
Trajik olan bana dediği bir cümle. Altın takacagim diye gelmeyeceksen altın takmadan da olur dedi.
