bu arkadaş benim diyesim geldi. hep en son uyuyan ben olurum ve değer verdiğim bir insansa örterim üstünü. eğer kıl oluyorsam dokunmam ibneye gebersin piç.
gece saat kaçta ve nereyi örttüğü önemlidir; mazallah kafayı örtüp sonra karanlıkta tanımadım kanka senin ne pürüzsüz ne kılsız vücudun varmış falan olmamaya dikkat edilmelidir.
can olan arkadaştır. can verilir ona.
benim oda arkadaşım öyleydi işte. 4 kişilik yurt odasında kalıyorduk. ve arkadaşım bizim üstümüz açık olduğunda uyuyamıyordu. ilk yaptığında gecenin bir vakti onu başımda yorganımla uğraşırken gördüğümde açıkçası tırsmıştım ve hatta kızmıştım da napıyosun diye ama sonra açıkladı bize:
kardeşini kaybetmiş 1 sene önce ve kardeşi hep kızarmış ona sen nasıl abisin benim üstümü hiç örtmüyosun senin yüzünden hasta oldum bak diye. kardeşi küçük olduğu için aklı ermiyomuş tabi. ama arkadaş öyle bi etkilenmiş ki bu durumdan. şimdide dördümüz ev arkadaşıyız ve arkadaşım bu işe devam ediyor ta ki vicdanı rahatlayana kadar da devam edecek sanırım.
